Vikan - 24.10.2000, Blaðsíða 18
Texti: Jóhanna Harðardóttir
Bíómeðferð
Betri en ferð til
Fólk velur sér bíómyndir eftir skapi. Hver
kannast ekki við einhverja sem er/var í ástar-
sorg, tók sér sorglega mynd á leigunni og grét
yfir henni ein eða með bestu vinkonunni? Sorg-
leg mynd getur svo sannarlega losað um tárin
og tveim klukkustundum og hálfum vasaklúta-
pakka seinna líður manni miklu betur.
Geta kvikmyndir raunverulega hjálpað?
Að takast á við vanda
Hvers vegna er betra að horfa
á bíómyndir með konum en
körlum?
Vegna þess að konur mundu
aldrei leggja það á þig að horfa
á karate eða stríðsátök í tvo
tíma. Þær skilja miklu betur en
karlar að góð mynd sem passar
við hugarástandið ásamt víni og
súkkulaði eða pizzu og kók (allt
eftir því hvað á við) er það eina
rétta fyrir sálina.
Kvikmyndir geta í rauninni
hjálpað fólki að takast á við per-
sónulegan vanda og því skyldu
þær ekki gera það? Kvikmynd-
ir hafa tekið við af bókinni og
hughrifin frá þessum miðli geta
verið sterk. Þegar krísur koma
upp í lífinu leita margir hjálpar
hjá sálfræðingi og þá miðast
meðferðin við að hjálpa fólki
að sjá hlutina ( öðru Ijósi.
Það sama gerist þegar mað-
ur horfir á kvikmynd, myndin
er svo raunveruleg að hún dreg-
ur þig inn í annan heim og boð-
skapur myndarinnar síast inn í
undirmeðvitundina og breytir
hugsuninni.
Kvikmyndin kveikir hug-
myndir sem geta stundum gjör-
breytt hugarfarinu og gefur fólki
tækifæri til að ræða málin op-
inskátt. Það er miklu auðveld-
ara að tala um vandamál ann-
arra en sín eigin og stundum
opna sögupersónur í myndun-
um og örlög þeirra fólki leið til
að ræða sín eigin vandamál eða
sjá þau í öðru Ijósi.
Réttar aðstæður
Kvikmyndirnar eru þægileg
leið til að leita í annan hugar-
heim. Það eru auðvelt að flétta
sínum eigin tilfinningum inn í
söguþráðinn og leyfa sér að
gráta eða hlæja (þess vegna að
sjálfum sér) í gegnum myndina.
Þegar maður ætlar að nota
kvikmynd til að breyta andlegu
ástandi sínu verður að velja
myndina rétt og gæta þess að
allar aðstæður séu góðar. Það
þýðir ekkert að vera með fal-
lega, rómantíska mynd í mynd-
bandstækinu ef við hliðina á
manni situr einhver sem fuss-
ar og sveijar og stendur jafnvel
upp í miðri mynd og gengur út
með niðrandi ummælum. Þá er
allt ónýtt. Það er betra að vera
einn en að hafa einhvern nálægt
sem ekki skilur eða kann að
meta myndina. Best er samt
auðvitað að hafa félagsskap af
einhverjum sem er tilbúinn til
að ræða myndina á eftir.
Það er ábyggilega fátt holl-
ara þeim sem eru í ástarsorg
en að horfa á rómantíska mynd.
Þar gefst tækifæri til að syrgja
ástina sem er horfin, en þar er
líka vonin upphafin, myndin
gefur þér von um að ástin sé
alltaf framundan.
Það er líka gott að geta hleg-
ið og gleymt sér við að horfa á
mynd sem á ekkert skylt við
þann raunveruleika sem mað-
ur lifir í. Það er stundum alveg
nauðsynlegt að hvíla hugann og
njóta þess að vera víðsfjarri
hversdagsleikanum með ein-
hverjum sem getur notið þess
með manni.
Sagnahefðin
í öllum menningarsamfélög-
um hafa sögur verið leið mann-
anna til að setja sig í breyttar
kringumstæður í lífinu. Þær
hafa verið notaðar til að kenna
og auka skilning fólks og til að
leiða fólk út úr erfiðleikum og
vandræðum. Með þeim hefur
maðurinn getað gert sér sinn
eiginn ævintýraheim og búið til
vinsamlega veröld. Á sögunum
höfum við geta lært um það
18
Vikan