Vikan - 24.10.2000, Blaðsíða 12

okkar þörfum," segir hann.
„Áður en ég byrjaði í The
Adverts var ég að spila með Sid
Vicious og Johnny Rotten í
hljómsveit sem við kölluðum
The Flowers of Romance," seg-
ir Laurie. „Þessir strákar voru
vinir mínir og við ólumst svo að
segja upp saman.
Algerir gaurar
Við Steve Jones gítarleikari og
Paul Cook trommuleikari úr Sex
Pistols vorum algjörir gaurar á
unglingsárunum," heldur hann
áfram. „Það skemmtilegasta
sem við gerðum var að stela f ín-
um bílum, eins og Rolls Royce
og Bentley, á Kings Road í Chel-
sea. Ekki var ætlunin að selja
þá heldur fannst okkur gaman
að aka þeim í smátíma og skilja
þá síðan eftir nálægt þeim stað
sem við stálum þeim. Ég man
sérstaklega eftireinum bleikum
Rolls Royce sem við stálum,"
segir Laurie og kímir. „Eigandi
hans, fínn og virðulegur mað-
reglan væri að leita að mér_,“
segir Laurie kankvís á svip. „Ég
vissi ekki til þess að ég hefði
Laurie fyrir utan heimili
sitt í Þingholtunum með
plötuna sem The
Adverts sendu frá sér
árið 1978. Platan seldist
í 700.000 eintökum og
er enn að seljast. Hún
hefur einnig verið gefin
út á geisladiski. Laurie
er á leigumarkaðnum og
hefur þurft að flytja ótal
sinnum á milli íbúða
undanfarin ár. Hann er,
ásamt meðleigjanda
sínum, að leita að nýju
húsnæði því þeir missa
þetta fljótlega.
síga og héldum marga tónleika
sjálf. Öll vorum við aðdáendur
hljómsveitarinnar Slade og okk-
ur fannst mikið til þess koma
þegar þeir mættu á eina tónleik-
ana okkar. Þarna stóðu átrúnað-
argoðin mín Ijóslifandi og voru
að hlusta á okkur spila. Það var
frábær stund," segir Laurie.
„Við náðum líklega hátindin-
um að margra mati þegar okk-
ur bauðst að spila á Marquee
sem er virtur hljómleikastaður
í Lundúnum. Marquee tekur að-
eins 1.500 áheyrendur og það
hefur alltaf þótt mikill heiðurað
vera beðinn um að spila þar,“
segir hann. „Stórhljómsveitir
eins og Rolling Stones, The
Who og Led Zeppelin hafa troð-
ið þarna upp meðal annarra,"
bætir hann við.
„Við lentum að sjálfsögðu í
mörgum villtum partíum á þess-
um tíma," segir Laurie þegar
hann er inntur eftir því. „Einu
sinni var okkur boðið, ásamt
hundruðum annarra, að koma
í partí á Hilton hótelinu í
Shepherd's Bush hjá hljóm-
sveitinni Led Zeppelin. Til að
gera langa sögu stutta þá fór allt
úr böndunum, hótelið var gjör-
samlega lagt í rúst og 200
manns voru handteknir, þar á
meðal ég,“ segir hann. „Þetta
vakti heilmikla athygli og blöð-
in gerðu sér mikinn mat úr
þessu. Það sama gerðist þegar
við djömmuðum einu sinni á
Laurie við fiugvélina
sem hljómsveitin keypti
til að auðvelda sér að
komast á milli tónleika-
staða í Bretlandi.
Hljómsveitarmeðlim-
irnir fengu vasapeninga
í hverri viku en þurftu
að öðru leyti ekki að
hafa nokkrar peningaá-
hyggjur því þeim var
séð fyrir öllu.
hóteli þar sem hljómsveitin
Boomtown Rats var með partí
og söngvarinn sjálfur, Bob
Geldorf, var barinn af aðdáend-
um sínum því þeim þótti hann
svo leiðinlegur við sig,“ segir
Laurie að lokum og glottir
stríðnislega. Ekki er að efa að
hann eigi fleiri góðar sögur í
pokahorninu um árin sín í tón-
listarbransanum en þær verða
að þíða betri tíma.
Víilt partí
„Við hituðum upp fyrir Iggy
Pop í tónleikaferð hans um Eng-
land árið 1977,“ heldur Laurie
áfram upprifjun sinni. „David
Bowie kom á þrenna tónleika
hjá honum í þessari ferð ogspil-
aði á hljómborð. Við vorum
reyndar rekin sem upphitunar-
band eftir átta tónleika þegar
eitt okkar bauð Iggy dóp en
hann hafði stranglega bannað
alla neyslu í ferðinni," segir
hann. „Það var auðvitað leiðin-
legt en við létum ekki deigan
ur, var nýsestur inn á
veitingastað þegar
hann mátti horfa upp
á okkur, 15-16 ára
gutta, stela bílnum
fyrir framan nefið á
sér. Við komumst
reyndar ekki langt á
bílnum því umferðin
var svo mikil. Við
ókum áleiðis niður
Kings Road og fest-
umst í umferðarhnút
þar. Þegar við heyrðum síðan í
lögreglusírenum fyrir aftan okk-
ur stukkum við út og björguðum
okkur á flótta. Við sluppum með
skrekkinn í það skiptið." Laurie
hristir hausinn á meðan hann
rifjar upp þessar minningar.
„Við náðumst stundum en héld-
um þó áfram þessari iðju um
tíma. Steve gekk lengst okkar í
þessum málum því hann var al-
vöruinnbrotsþjófur og braust
inn til sofandi fólks. Löngu eft-
ir að ég var hættur þessu rugli
frétti ég á skotspónum að lög-
gertneittaf méren hringdi ílög-
regluna til að komast að því
hvað væri í gangi. Þeir voru
ósköp almennilegir og vildu
bara fá að vita um ferðir mínar
íákveðiðhúsfyrrumdaginn. Ég
sagði þeim eins og var að ég
hefði ætlað að heimsækja vin
minn, sem bjó í þessu húsi, en
hann hefði ekki verið heima. (
næstu íbúð hafði verið framið
morð á svipuðum tíma og ég var
þarna og lögreglan var að rann-
saka það. Málið upplýstistfljót-
lega en mér fannst skrítin upp-
lifun að liggja undirgrun í morð-
máli þótt það væri bara í hálf-
tírna," segir hann.
12
Vikan