Vikan - 24.10.2000, Blaðsíða 55

M'rSJili/iHtTTi
Er hann í dópiP

Kæri Póstur,
Ég hef lengi ætlað að skrifa þér en dreg-
ið það því ég á erfitt með að koma orðum
frá mér á blað. En ég veit ekki hvert ég get
snúið mér með vandamál mitt og ég vona
að þú getir lagað stafsetninguna mína og
orðafar, svo þetta verði ekki asnalegt bréf.
Ég er 17 ára og er búin að vera á föstu
með strák sem ég er mjög hrifin af f næst-
um ár. Ég virðist samt vera sú eina sem
líst vei á hann því bæði foreldrar mínir og
vinkonur þola hann ekki. Hann er ekki í góð-
um félagsskap því vinir hans drekka mikið
og ég veit að þeir eru eitthvað að fikta í dópi.
Mig grunar að hann sé í dópinu líka en
þegarégfæ kjarktil aðspyrja hann þá verð-
ur hann alltaf mjög reiður og harðneitar því.
Hann segist bara nota áfengi. Ég er samt
eiginlega alveg viss um að hann reyki hass
og taki amfetamín og E-töflur. Ég finn
stundum hasslykt af honum og þá sofnar
hann mjög fast og það er næstum ómögu-
legtaðvekja hann. Hann erfarinn að mæta
illa í skólann (við erum í sama skóla) og er
mjög skapstyggur. Ég elska hann samt og
mig langar til að hjálpa honum en ég veit
ekki hvaðéggetgert. Éggetekki snúið mér
til foreldra minna eða vina því þeim er nógu
illa við hann fyrir. Kæri Póstur, hvað á ég
að gera?
Þín Zeta
Kæra Zeta,
Það er oft erfitt að gera sér grein fyrir
hvort fólk sem stendur manni nærri sé í
neyslu. En fyrst þú hefur, að ég tel, rök-
studdan grun um það, þá ættir þú ekki að
velkjast í vafa. Kærasti þinn er mjög líklega
að neyta eiturlyfja og satt best að segja
veit ég ekki hversu mikið þú getur hjálpað
honum.
Ég myndi byrja á því að skoða hvers vegna
foreldrum þínum og vinum er svona illa
við hann. Það hlýtur að vera einhverástæða
fyrir því og passaðu að þú einangrir þig ekki
með honum og missir tengslin við vinkon-
ur þínar. Þá er frekar hætt við að þú sogist
inn í hans heim og það getur verið erfitt
að snúa við. Ég myndi ráðleggja þér að
slíta þessu sambandi og reyna að hella þér
frekar út í félagsskap vinkvenna þinna og
ég get lofað þér, hvað strákana varðar, að
það eru fleiri fiskar í sjónum.
Ef þú ert hins vegar ákveðin í að halda
sambandinu áfram og vilt reyna að hjálpa
honum þá er ýmislegt sem þú getur gert.
Mér heyrist samt að þú hafir ekki mikla
þekkingu til þess að fást svona alvarlegt
ogflókið mál sem ffkniefnaneysla eren það
er sjálfsagt að reyna að hjálpa kærasta eða
vinum úr þessum vítahring.
Það er til mikið af lesefni um fíkniefna-
neyslu og eins er mikið af upplýsingum
um þessi málefni á Netinu. Það er auðvelt
fyrir þig að nálgast upplýsingar á þann hátt
og þá ertu jafnvel betur undirbúin til þess
að ganga lengra. Þú getur haft samband við
SÁÁ og talað við ráðgjafa þar eða Virkið, þar
sem þú gætir komist í samband við fyrr-
verandi neytendur og fólk með mikla
reynslu af neyslumynstrinu. Mérfinnst þó
Ifklegt að kærasti þinn tæki því mjög óstinnt
upp þar sem þú segir að hann sé skapstygg-
ur og fólk í neyslu er oftast í mikilli afneit-
un.
Það er erfitt að ráðleggja þér í þessu
máli því auðvitað þykir þér mjög vænt um
kærastann þinn og vilt hjálpa honum. Mig
grunar samt að mesta hjálpin sé einfald-
lega sú að segja hreint út við hann að þú
vitir að hann sé í fíkniefnaneyslu, þú kæri
þig ekki um það og sért hætt með honum,
þótt þú elskir hann. Það er aldrei að vita
nema að hann myndi snúa við blaðinu og
hætta neyslunni til þess að missa þig ekki.
Ég þekki einmitt slíkt dæmi þar sem stelp-
an sagðist ekki láta bjóða sér þetta ástand
og hætti með kærastanum sfnum. Hann
varð fyrir miklu áfalli og ástarsorg, tók sig
saman í andlitinu og hætti allri neyslu. í
dag eru þau hamingjusöm og farin að búa
saman en hann hefur ekki komið nálægt
fíkniefnum síðan.
Það er alls ekki víst að kærasti þinn velji
þessa sömu leið en það eru líkur á því og
vel þess virði að láta reyna á það. Kannski
sér hann að sér og hættir í neyslunni. Ef
ekki, þá ert þú búin að leggja þitt af mörk-
um til þess að reyna að hjálpa honum og
ættir að draga þig í hlé.
Gangi þér sem allra best.
Kæri Póstur,
Ég er hálffeimin við að skrifa þér en læt
slag standa. Þannig er mál með vexti að
ég er að nálgast þrítugsaldurinn og var að
komast að því að ég þarf að nota gleraugu.
Ég veit að það hljómar hégómlega en égget
bara ekki hugsað mér að ganga með gler-
augu. Ég er talin vera mjög lagleg og mér
finnst svo púkalegt að vera með
gleraugu. Að auki finnst mér
það ekki henta minni
manngerð. Ég þori ekki
að fá mér linsur því ég er
hrædd um að
þær meiði mig
og að það sé svo mikið vesen í
kringum þær. Hjálp!
Karen
Kæra Karen,
Þetta er nú meira bullið í þér! Líklega
vissirðu innst í hjarta þínu að svar mitt
yrði á þennan veg. í fyrsta lagi ertil þvílíkt
úrval af fallegum og ,,töff“ gleraugum að
það hálfa væri nóg. Sumt fólk, sem þarf
ekki einu sinni á þeim að halda, fær sér
samt gleraugu (með plasti í staðinn fyrir
sjóngler) til þess eins að punta sig og njóta
þess að ganga með falleg gleraugu.
Ef þú þarft að ganga með gleraugu þá
er það bara nokkuð sem þú þarft að takast
á við. Égget lofað þér því að þú munt hrein-
lega sjá veröldina í nýju Ijósi eftirað þúferð
að nota gleraugu. Þú ferð að sjá skýrar, verð-
ur þar af leiðandi öruggari með sjálfa þig
og þú átt eftir að sjá fullt af fallegum karl-
mönnum sem þú hefur ekki tekið eftir áður!
Án grfns, þá mæli ég með að þú skoðir
tískublöð og úrvalið í gleraugnaverslun-
um. Ef þú sérðgleraugu sem þúgeturhugs-
að þér að ganga með, þá skaltu kaupa þau
þótt þau séu dýr því það er mikilvægt að þér
líði vel með fyrstu gleraugun þín. Sumir
eiga nokkur til skiptanna og líta á gler-
augu sem eins konar skartgrip.
Það er löngu liðin tíð að notkun linsa fylgi
eitthvert tilstand og það er mjög ótrúlegt að
þær myndu meiða þig. Þú ættir að prófa
þær áður en þú leggur dóm á notkun þeirra.
Þú gerir þér grein fyrir að það er svolítill
hégómi í þér og þá skaltu bara kaupa þér
flott merkjagleraugu eftir frægan tísku-
hönnuð og ganga stolt með þau!
Spurningar má
senda til „Kæri
Póstur“ Vikan,
Seljavegi 2, 101
Reykjavík. Farið er
með öil bréf sem
trúnaðarmál og
þau birt undir
dulnefni.