Menntamál - 01.02.1975, Blaðsíða 21

þótt hann teldi bikarana og eggin og endaði á tíu
í báðum tilfellum. Talning er ekki nægjanleg til að
sannfæra hann um að nógu margir eggjabikarar
eru fyrir eggin. Hvernig gat þá talning verið nægjan-
leg stærðfræðingnum? Ef hann, á umræddu tíma-
bili, skildi ekki varanleika fjölda hvernig sem talið
væri, hefði talningin ekki átt að skipta máli. Ef
hann skildi varanleika fjölda hefði hann frá upphafi
átt að vita að alltaf fengist sama niðurstaða.
Ég held að atburðurinn hafi byggst á hans eigin
stórkostlegu hugmynd. Hann spurði sjálfan sig
spurningar og fann, á eigin spýtur aðferð sem
hugsanlega gæfi honum svar. Það sem ég er að
segja, er að hann hafi verið á áfangaskilum og
svo hafi einnig verið um Stephanie og Kevin.
Ég held að af þessu megi draga mikilsverðar
uppeldisfræðilegar ályktanir. Þessir þrír atburðir
sýna okkur á lifandi hátt hvernig börn þroskast
vitrænt. Ályktunin er tvíþætt. í fyrsta lagi getur
rétt spurning á réttum tíma komið börnum til að
hugsa þannig að þau taki umtalsvert skref á þroska-
braut sinni. í öðru lagi er nærri ógerningur fyrir
fullorðna að vita hvenær réttur tími er fyrir ákveðna
spurningu fyrir hvert einstakt barn, en börn geta
formað réttu spurninguna þegar aðstæður eru fyrir
hendi. Þegar rétta spurningin hefur mótast reyna
þau að leita svars. Svörin koma ekki auðveldlega
í neinu af umræddum tilfellum en börnin voru
undir það búin að leita þeirra. Þótt einhver hafi
hugmynd þýðir það ekki að hann telji að sú hug-
mynd sé endilega rétt, heldur að hann vilji sann-
reyna hana.
Við umhugsun um reynslu, eins og ég hefi lýst
fóru að þróast í huga mér hugmyndir um hvað
skólastarf gæti verið og um tengsl þess við vitrænan
þroska.
HANK
Allir vita að börn þroskast ótrúlega mikið vit-
rænt fyrstu eitt eða tvö æviárin. Piaget hefur
skrifað um það, en allir foreldrar vita að svo er.
Gömul og ný spurning er, hvers vegna dregur svo
mjög úr vitrænum þroska margra barna sem raun
ber vitni um? Hvað verður um forvitni og ímynd-
MENNTAMÁL
19