Vorið - 01.04.1972, Blaðsíða 16

reikninga og raða þeim á ný. Það er
þó spennandi, eða hitt þó heldur, og
svo er allt rifið og tætt fyrir manni
jafnóðum.
3. happdrættismiðasali: Ilappdrættismiði!
Happdrættismiði! (Barið). Happdrætt-
ismiði! Fínir vinningar!
Húsbóndinn: Nú, það er naumast. Happ-
drættismiðar á tveggja mínútna fresti.
Það er eins og það séu að koma jól.
3. happdrættismiðasali: Fínir happdrætt-
ismiðar. Bara hundraðkall miðinn. Þú
kaupir einn.
Húsbóndinn: Ég er heyrnarlaus og mmál-
laus og kaupi ekki neinn. Þú getur far-
ið þína leið.
3. happdrættismiðasali: Fínir vinningar.
Þú kaupir einn. Bara hund —
Húsbóndinn: Ég er heheheyrnarlaus og
mamamállaus og þú skalt hara liafa
þig út.
3. happdrættismiðasali: Bn vinningarnir,
maður: æsandi feerðalög og —
Húshóndinn. Æ, ætli ég kaupi þá ekki
einn. Gerðu svo vel. Hér er hundrað-
kall.
3. happdrættismiðasali: Takk.
Húsbóndinn : Hvert voru þessi ferðalög ?
(Iíorfir á miðann.)
3. happdrættismiðasali: Gönguferðir á
Sprengisand!
Húsbóndin: Á Sp-Sprengisand ? Iívað
segirðu, skepn — Nei, nú kaupi ég sko
ekki fleiri miða!
3. happdrættismiðasali: Bless.
Húsbóndinn: 0. farðu kolaður. — Iívar
var ég nú annars kominn með reikn-
ingana? Jú, bíðum við. Hér er númer
26, 27, 28 og — Barið). Nú, hvað geng-
ur á? Vonandi ekki happdrætti rétt
einu sinni enn. (Aftur barið). Nú, hann
er að minnsta kosti kurteis. Kom inn.
4. happdrættismiðasali: (kemur inn og
hneigir sig). Má bjóða yður mjög stóra
og góða happdr —
Húsbóndinn: Ja, hvert þó í heitasta. —
(Lemur í borðið). Enn einn með happ-
drættismiða. Ut með þig á stundinni.
4. happdrættismiðasali: Já. —■ Takk.
Húsbóndinn: Ég sagði út. Og þegar ég
segi út, þá meina ég lit. Heyrirðu það?
4. happdrættismiðasali: Já, ég heyri. —•
(Hneigir sig).
Húsbóndinn: Nú, því ferðu þá ekki ?
4. happdrættismiðasali: Strax og þér haf-
ið keypt miðann, þá fer ég. — Afsakið,
þeir kosta bara 100 krónur.
Húshóndinn: Já, og enn á gamla verð-
inu. (Stynur). Æ — ætli ég verði ekki
að kaupa einn. Hér er hundraðkarlinn.
4. happdrættismiðasali: Takk. Gerið þér
svo vel. Mjög fallegur miði. Litprent-
aður.
Húsbóndinn: IJann má nú líka vera það.
Mér finnst nú samt, að hundraðkallinn
sé miklu fallegri. — En livað er að sjá
á þér rassinn. Ilann er svartur.
4. happdrættismiðasali: Vitleysa. Ilann er
ekkert svartur. (Horfir og gengur í átt
til dyra.)
Húshóndinn: (sparkar) Hann er að
minnsta kosti svartur núna. — Út. —-
(Hinn skutlast út úr dyrunum). Þetta
ætlar að verða ljóti dagurinn. — Hvar
var ég nú annars kominn með reikning-
ana? Við skulum nú sjá. — Jú. 29, 30,
31. Hvaða Kljóð eru þetta? (Barið á
trommur).
5. happdrættismiðasali: (Kemur dans-
andi inn). Hæ!
Hiisbódinn: Almáttugur! Nú er ég sko
orðinn bilaður. — Jósefína! — Jóse-
fína! Sérðu þetta þarna?
Jósefína: Hvað gengur á?
16
VORIÐ