Vorið - 01.04.1972, Blaðsíða 14
Happdrættismiðinn
LEIIŒIT EFTIB INDBIÐA ÚLFSSON '
í .............................................................
• /• \ .••• /
. :..••••• •••••••••••••••••••••••••/ W 1«••••••••••••••••»•••• *i
••••..•••
••••••••••••••••«••••./
••••••••••••• ••••••
* ð\
í
:
• ••• .
•••••••*•
Leiksviðið er snotur skrifstofa. Skrif-
borð þakið skjölum, sem eru í röð orj
reglu, þegar leikurinn hefst.
LEIKENDUB:
Húsbóndinn
Jósefina (kona hans)
1. liappdrœttismiðasali
2. happdrœttismiðasali
3. happdrœttismiðasali
4. happdrœttismiðasali
5. happdrœttismiðasali (negrastelpa)
Húsbóndinn: Ilver skollinn! Hvar er
'svarti miðinn frá í gær? Iíver hefur
eiginlega verið að rífa allt t.il hér á
borðinu? Eg man svo glöggt, að ég lét
bann einmitt hér. Hann var 34. blað
að Jieðan til hægri, á vestara borðsborn-
inu. — Jósefína! — Jósefína! — IJvar
er svarta blaðið? Jósefína! Iieyrirðu
ekkert, manneskja? — Iivar er svarta
blaðið? Jósefína! Jósefína!
Jósefína: (kemur inn) Ilvað er að, elskan
mín ?
Húsbóndinn: Hvað á það að þýða að
rífa allt til hér inni? Plvar er svarta
blaðið mitt?
Jósefína: En góði minn, ég var bara að
laga til.
Iiúsbóndinn: IIu! Laga til! — Hvar er
svarta blaðið, segi ég?
Jósefína: Ég man ekki eftir neinu svörtu
blaði.
Húsbóndinn: Það er nú helzt. — Nú,
hérna er það loksins.
Jósefína: Fyrirgefðu: — Er þetta . . ?
Húsbóndinn: Ila ?
Jósefína: Er þetta blað ekki hvítt?
.Húsbóndinn: Hvítt? — Segirðu hvítt? —
Nei, þetta er sko ekki hvítt. Þetta er
sá svartasti reikningur, sem ég hef nokk
ui-n tímann séð.
Jósefína: Reikningur?
Ilúsbóndinn: Já, reikningur. Nú skaltu
heyra. Hér stendur. Úttekið 10 kíló
hundakex. — Hver étur allt þetta
hundakex hér á lieimilinu? Ekki ég.
Jósefína-. Nei, elskan. — Það er Snati.
Húsbóndinn: Snati! — Getur hann ekki
étið hafragraut og mjólk? Þetta var
mér gefið í gamla daga og þreifst vel.
Jósefína: Já. En er það nú ekki einhæft
til lengdar?
Húsbóndinn: Hu! Einhæft! Er það þess
vegna, sem þú kaupir allt þetta hunda-
kex handa honum? Yiltu gera svo vel
að gefa mér eina. köku til þess að
smakka ?
Jósefína: Já, en —
Húsbóndinn: Ekkert ,,já en.” Þú tímir
kannski ekki ekki að gefa mér eina köku
af þessu krem-imndakexi þínu? Ha?
Jósefína: Jú. En það er allt búið!
14
VORIÐ