Vorið - 01.04.1972, Blaðsíða 3

TÍMARIT FYRIR BÖRN OG UNGLINGA
38. ÁRGANGUR 2. HEFTI _ MARZ - APRlL 1972
KEMUR ÚT ANNAN HVERN MÁNUÐ. 36 SÍÐUR HVERT HEFTI. ÁRGANGURINN KOSTAR 180 KRÓNUR OG
GREIÐIST FYRIR I. MAt. AFGREIÐSLA: BERGSTAÐASTRÆTI 27 - REYKJAVÍK - PÓSTHÓLF 1343 - SÍMI 10448
MAG-NÚS OG JÓHANN
Þessir ungu menn eru úr Keflavík og lieita
Magnús Sigmundsson og Jóliann Belgason, en
þelelctir eru þeir undir heitinu Magnús og Jóhann.
Þeir hafa nefnilega ícomið fram í sjónvarpi og
víða á skemmtunum, og nú fyrir skömmu kom
út stór plata meS þeim, sem líkleg er til mikilla
vinsœlda, svo frábœrlega hefur til tekizt. Þeir
félagar syngja frumsamin lög viS frumorta texta
sína á ensku, og svipar þeim í aSalatriSum nokkuð
til þeirrar höfuSstefnu, sem ríkir í poptðnlistinni
í dag. ÞaS er þungi og ádeila í flutningi þeirra,
en jafnframt fagur óður til þess, sem gott er og
göfugt hjá manninum. Flutningur þeirra er því
eftirtektarverður, hógvœr og listrœnn, og vilja
sumir jafnvel halda því fram, að hér höfum viS
íslendingar eignast listamenn á heimsmcelikvarða.
Forsíðumyndin:
Víða erlendis er dýrum sýndur mikill sómi. Til dæmis eiga Rómarbúar sérstakan liunda-
grafreit, skógi og blómum vaxinn og afgirtan, með fallegu járnliliði. Á hliðsúlunum eru
vel gerðar höggmyndir af hundum. Þar eru litlir og stórir grafreitir, sem ýmist bera vott
um fátækt eða ríkidæmi, með slípuðum minningartöflum, úr steini eða gullskreyttum mar-
mara. Ekki er þessi garður opinber oign, lieldur stofnsetti liann maður að nafni Antonio
Molon. Þegar honum var sagt upp vinnunni í postulínsverksmiðjunni, ákvað liann að yfir-
gefa hlið hinnar cilífu borgar og stofnsetja utan }>oirra þennan friðarreit fyrir liunda. —
Dagiega koma þangað gestir eins og í aðra „kirkju'‘-garða. En það eru ekki aöeins mann-
eskjur, sem koma í heimsókn þangað. Daglega geltir sjefer-hundurinn CESARE við liliðið.
X’á opnar hcrra Molon liliðið og Cesare lileypur rakleitt að gröf vinar síns. Tímum samán
situr Cesare við gröf DIKI, leikfélaga sins. — Ef til vill or liann þá að hugsa um fagra
sumardaga, er þeir vinirnir hlupu um engjar og akra og skemmtu sér við músaveiðar —
eða þegar þeir af einskærri lífsliamingju iilupu um, cltu livorn annan og veltu sér í grasinu.