Bjarmi - 01.11.1996, Blaðsíða 22

INNLIT
Fómjýsi jólksíns er mikíl, það ge/ur ajþví litla
sem það d. Sum ir haja ge/ið til kirkjunnar kind
sem svarar til tveggja mdnaða launa þeirra.
var á skrifstofunni í Awasa og fengum við allan tímann
stuðning frá honum og leiðtogum kirkjunnar.
Þegar við fórum frá Bale tókum við sex vikna fri i Awasa
en fórum svo beint til Ager Selam á biblíuskóla sem
kirkjan rekur. Þar vorum við síðari hluta tímabilsins. í
skólanum voru um 50 nemendur, 14 í prestaskólanum,
25 í biblíuskólanum og 12 á stelpuskólanum. Við
kenndum bæði við skólann, Kalli kenndi biblíulestur og
Raggý kenndi handavinnu í forföllum. Svo var hún í
aukavinnu á bókasafni á sumarleyfisstaðnum. Stundum
fórum við út í hérað að kenna, aðallega um helgar. Aðal-
vinna Raggýar var að kenna Gísla Davíð í heimanámi.
Hann sótti norska heimavistarskólann í Addis Abeba, en
eftir haust-, jóla- og páskafríin var hann í hvert sinn þijár
vikur heima í námi. Sum börn kristniboða eru bara í
heimanámi og sum eru alveg í skólanum.
Voruð þið leið yfir því, þegar þið komuð til Ager Selam, að
fá ekki að starfa við það sem þið ætluðuð ykkur þegar þið
fóruð út?
- Já, við völdum ekki að fara þangað svo að fyrst
vorum við ósátt. En þegar einar dyr lokast opnar Guð
aðrar og eftir á sáum við að þótt við flyttum ekki fagnaðar-
boðskapinn beint til heiðingjanna þá kenndum við
tilvonandi fagnaðarboðum. Við vissum að eftir eitt ár á
skólanum færu nemendurnir heim til sín og flyttu
fagnaðarboðin þar og þá myndu margfalt fleiri fá að
Götumynd frá Bale. heyra það sem við vorum að kenna á skólanum.
Hafið þið hugsað ykkur að fara
aftur út?
- Raggý er að byrja í námi og
verðum við því hér næstu þrjú árin.
Við verðum að athuga það þegar
þar að kemur. Við förum ef Guð
lofar. Við ætlum að lifa eins og
Eþíóparnir, sem vita að hverjum
degi nægir sín þjáning, þeir lifa
samkvæmt Faðirvorinu: Verði þinn
vilji.
Er lœrdómsríkt að kynnast
Eþíópum?
- Þeir eru svo rikir af kærleika. í
þeirra samfélagi skiptir hver
einstaklingur miklu máli. Ef maður
er lasinn vilja allir vita hvernig
honum líður. Þegar Raggý veiktist af heilamalaríu hafði
fólkið áhyggjur og kom oft í heimsókn. Umhyggja þeirra
er mikil. Þegar einhver dó tóku allir sig saman til þess að
létta undir með þeim sem voru í sorg. Svona eru allir
Eþlópar.
Þegar þeir heilsast segja þeir ekki bara: Halló, hvað
segirðu? heldur nota þeir langan tíma til þess og faðmast,
einnig karlarnir, og segja: Góðan daginn, hvernig líður
þér? Hvernig svafstu? Hvernig líður foreldrum þínum?
Og svona halda þeir áfram. Þetta er engin uppgerð. Vinir
ganga hönd í hönd, líka karlmenn! Ókunnugum heilsa
þeir með handabandi, hverjum einasta er heilsað.
Fórnfýsi fólksins er mikil, það gefur af því litla sem það
á. Sumir hafa gefið til kirkjunnar kind sem svarar til
tveggja mánaða launa þeirra. Langflestir gefa tíund af
launum til kirkjunnar og gefa síðan aftur í guðsþjónust-
unum. Kristna fólkið er mjög þakklátt þvi að það gerir sér
grein fyrir að Jesús hafi dáið fyrir það. Allt í kring lifir
fólk í myrkri spíritisma og andatrúar og þekkir það bara
af illu en ekki í fegraðri mynd eins og á íslandi og veit hið
sanna eðli andatrúarinnar. Þegar Kristur kom inn í líf
þess hvarf þetta myrkur og allur ótti. En allt í kring lifir
fólk í myrkrinu og þá verður þakklætið fyrir ljósið svo
mikið.
Hvers saknið þið mest?
- Vinanna, matarins og kaffisins! Fólksins þó fyrst og
fremst.
Eruð þið sátt við störf ykkar ytra?
- Já, við trúum að við höfum gert það sem okkur var
ætlað að gera. Guð úthlutar tímanum og þegar tími
okkar í Bale var liðinn skiptum við um stað.
Við vorum ótrúlega heppin að hafa Bjarna Gíslason
(bróður Kalla) og Elísabetu Jónsdóttur sem kennara við
norska heimavistarskólann í Addis Abeba, einnig Helgu
Vilborgu Sigurjónsdóttur, en hún kom síðasta árið sem
við vorum úti. Það auðveldaði okkur að skilja börnin
eftir á skólanum.
Var erfitt að koma heim?
Það var gott að koma heim. „En mikið svakalega
langar mig út aftur!“ bætir Kalli við. „Eins þegar ég er úti
þá langar mig heim!“
Sennilega var það erfiðara fyrir Kalla og Ástu Maríu,
Raggý og Gísli Davíð eru mjög ánægð með að vera komin
heim. Kalli saknar Eþíópíu, en hann segir það vera góðs
vita því að þá viti hann að honum þyki vænt um hana og
að þeim hafi liðið vel þar.
Hér er margt nýtt, sérstaklega fyrir krökkunum. í skól-
anum eru Gísli Davíð og Ásta María oft spurð um Eþíópíu.
Sjóndeildarhringur krakkanna verður svo stór þegar
þau hafa verið þarna úti, þau vita að fleira sé til en ísland
og sjónvarpið og Kaninn og Evrópa.
íslendingar vita almennt lítið um Eþíópiu, flestir vita
22