Heima er bezt - 01.04.1960, Blaðsíða 19

Vísnasamkeppnin
Krakkar mínir!
Núna fyrir jólin, þegar búið var
að veita verðlaunin í vísnasamkeppn-
inni, þá tók ég eftir því, að engir
botnar voru frá Kolfinnu á Kirkju-
bóli.
Eg sendi henni lítinn pakka fyrir
jóiin og nokkrar línur með, þar sem
ég sagði, að ég hefði fastlega átt von
á botnum frá henni, og einnig sagði
ég henni frá fyrripartinum, er Björn
Ofeigsson á Reykjaborg sendi henni,
þessum:
Kolfinna er kraftaskáld,
kemst hún bráðum upp á tungl,
og sem við álitum eiginlega óbotn-
andi.
En það er nú eitthvað annað en að
svo sé, því að nú hafa þrír botnar
komið.
Ófeigur Helgason á Reykjaborg
skrifar og segir, að þessi botn hafi
fundizt í Skagafirði:
Teigað hefur sónar sáld,
segir hróðug ungl, ungl, ungl.
En svo kom líka bréf frá Kolfinnu.
Og nú er hún reyndar búin að botna
alla sína fyrriparta. En þeir komu
bara of seint til að koma til greina,
þegar verðlaunin voru dæmd.
I bréfi Kolfinnu eru tveir botnar
við fyrripart Björns á Reykjaborg.
En það er annars bezt að þið fáið
hérna bréfið hennar Kolfinnu í heilu
lagi:
„Kirkjubóli, 16. jan. 1960.
Komdu sæll og blessaður!
Ég þakka’ þér kærlega fyrir bréfið
og pakkann, sem ég var mjög hissa og
hrifin af að fá. Ég held að mér hafi
þótt vænzt um næluna af öllu sem
ég fékk í jólagjöf, af því að það eru
hestar. Amma sagði að ég hefði ekki
átt að fá neitt, fyrst ég gat ekki botn-
að. Ég gat ekki botnað nema eitt
upphaf þangað til núna, og mér þótti
heldur lítið að senda það. En þegar
ég fékk bréfið frá þér, kom yfir mig
andinn og ég fór að botna, og nú er
ég búin að botna öll upphöfin. Amma
sagði að ég ætti að senda þér botn-
ana, svo að ég ætla að gera það, og
hér koma þeir:
Elskulegir eru þeir
alltaf, hestagreyin,
þar sem þeir koma tveir og tveir
til að borða heyin.
Ljósa-Pera, lagleg kind,
labbar götu sína.
Fer hún út að ljósri lind
lítil strá að tína.
Hérna koma kálfarnir
með köst og læti.
Heldur mikla hafa kæti.
Labba, þú ert lagleg tík,
ljós er stutta rófan þín.
Aldrei hefur önnur slík
átt hér léttu sporin sín.
Fjöður gamla er fallegt hross,
fjörug eins og vindur.
Hún er mér hið mesta hnoss
meðan ég elti kindur.
Flekka litla er fráræk ær,
frísk og létt í spori.
Af mér hleyp ég allar tær
ef hún ber að vori.
Skjalda litla er kostakýr,
kát er hún á vorin.
LTr fjósinu hún fegin snýr,
fim eru hennar sporin.
Komdu hérna, Kraki minn,
kjass og roð að þiggja.
Brunaðu inn á básinn þinn
og byrjaðu að tyggja.
Ég gat botnað fyrir Björn á
Reykjaborg, af því að þegar Halldór
sá bréfið, hafði hann fyrir mig vísu,
sem einhver Kolbeinn botnaði fyrir
kölska. Hún er víst svona:
Elorfðu í þessa egg, egg,
undir þetta tungl, tungl.
Hleypi ég þér með legg, legg,
sem liðinn hrærir úln, úln.
Amma sagði að ég gæti haft botn-
inn um band um liðinn úln. Amma
sagði mér, að eina orðið, sem rímar á
móti skáld væri sáld, og svo spurði
hún, hvort ég héldi, að ég sæi ekki
engla á leiðinni til tunglsins, og ég
botnaði svona:
Englaskara ég sé með sáld
og silfurbönd urn liði úln.
Anrma var búin að botna, en ég
fékk ekki að heyra hennar botn fyrr
en ég var búin að botna.
Hennar botn er svona:
Fyrir lélegt fræðasáld
féklt hún band um liðinn úln.
Ég fékk ekki bréfið frá þér fyrr
en 12. þ. m., en pakkann fékk ég
fyrir jól, en ég opnaði hann ekki
fyrr en á að fatigadags kvö 1 d.
Vertu blessaður og sæll.
Kolfinna.“
Eins og ég hef áður sagt, þá varð
ég yfir mig hrifinn af öllum þeim
botnum sem komu og yfir því, hvað
mér fannst þeir yfirleitt góðir. Mig
langar nú til að birta eitthvað af botn-
unum í næstu blöðum og vona, að
fullorðna fólkið sjái ekki eftir því
plássi í Heima er bezt, sem fer í þessa
skemmtun mína og krakkanna.
Sigurður O. Björnsson.
Fyrst koma hér upphöfin:
1) Elskulegir eru þeir
alltaf, hestagreyin.
2) Ljósa-Pera, lagleg kind,
labbar götu sína.
3) Hérna koma kálfarnir
með köst og læti.
4) Labba, þú ert lagleg tík,
Ijós er stutta rófan þín.
5) Ejöður gamla er fallegt hross,
fjörug eins og vindur.
6) Flekka litla er fráræk ær,
frísk og létt í spori.
7) Skjalda litla er kostakýr,
kát er hún á vorin.
8) Komdu hérna, Kraki minn,
kjass og roð að þiggja.
Heima er bezt 127