Heima er bezt - 01.07.1985, Qupperneq 11

kvenna í öllu daglegu lífi. Með þessa vitneskju í brjósti
hefur hver einstök kona síðan getað sótt fram.
Teikn eru á lofti í þá veru, að konur séu sameiginlega að
hefja stórsókn til að bæta stöðu sína á vinnumarkaðinum
og auka hlut sinn í þjóðartekjunum. Haustið 1983 hófu
störf nær samtímis „Framkvæmdanefnd um launamál
kvenna“ og „Samtök kvenna á vinnumarkaðinum", átti ég
hlut að máli varðandi hið fyrrnefnda, en markmið beggja
er að uppræta kynbundinn launamun. Hver könnunin af
annarri hefur leitt í ljós, að vinnuframlag kvenna er í öfugu
hlutfalli við afrakstur þeirra. Menntun kvenna virðist litlu
skipta um tekjumöguleika þeirra. Reyndar virðist menntun
almennt á íslandi ekki vera sú fjárfesting sem hún að öllu
jöfnu er með öðrum þjóðum.
Ég hef, í tengslum við gerð 70 ára afmælisrits Verka-
kvennafélagsins Framsóknar í Reykjavík, farið í heim-
sóknir í fiskiðjuver og rætt við konur þar. Þessar dugmiklu
og hressu konur, eldklárar og kunna á alla hluti í kringum
sig, standa allan daginn fyrir skorin laun við vinnsluborðin
að skapa verðmæti til öflunar erlends gjaldeyris. Það á víst
ekki við að segja það hér, en ég fæ gæsahúð af tilhugsun-
inni um þá útsölu sem hæfni og orka fólksins er komin á og
spyr enn: Er ekki hægt að afla þjóðinni erlends kaupeyris
með auðveldari hætti? Umsetjum við ef til vill mesta auð á
íslandi, sjálfan mannauðinn, á lágum vöxtum?
Átakapunkturinn varðandi bætta stöðu kvenna, nú 1985
við lok Kvennaáratugs Sameinuðu þjóðanna, er samstaða
allra kvenna, hvar í flokki sem þær standa, um útilokun
launamisréttis kynjanna. Lykilatriði í því efni eru bætt al-
menn skilyrði, jafnt fyrir konur sem karla, til að uppfylla þá
ábyrgð sem fylgir barnauppeldi, fjölskyldu og heimilis-
haldi. Ég tel að karlmenn séu í æ ríkari mæli að vakna til
vitundar um að einhver mesti munaður lífsins er að vera
með börnum sínum. Vitundarvakning karla um nýtt hlut-
verk sitt í nútímaþjóðfélagi, er ekki síður áríðandi en sú
uppstokkun sem konur hafa gert á tilveru sinni. Fjölskyld-
an er grunneining samfélagsins og farsælt fjölskyldulíf
skiptir einstaklinginn mestu þegar til lengdar lætur. Kjör-
staðan er, að konur og karlar beri sameiginlega innri og ytri
ábyrgð á fjölskyldu og heimili, hins vegar er það einkamál
hlutaðeigandi hvernig þeir skipta með sér verkum við að
axla þá ábyrgð. Hafa verður í huga að ein lausn getur ekki
gilt fyrir alla — sumum henta dagheimili, öðrum ekki. En
eins og Róm var ekki byggð á einum degi, næst jafnrétti og
jöfn staða karla og kvenna ekki með einu pennastriki. Ég
get áréttað hér, að ég tel það taki minnst þrjár kynslóðir, sú
fyrsta skynjar mismununina, önnur vinnur að breytingum
og þriðja kynslóðin lifir jafna stöðu kynjanna sem sjálf-
sagðan hlut.
Ef til vill er það þessi ríka þörf fyrir frelsi til að velja sem
orsakar það að ég fylgi Sjálfstæðisflokknum að málum, og
finnst ég reyndar vera sjálfstæðismaður í merg og bein. Á
barnsaldri, norður á Akureyri, heyrði ég allmikla pólitíska
umræðu og skynjaði fljótt hvar ég átti samstöðu. Ég gekk í
Heimdall, félag ungra sjálfstæðismanna, sem unglingur í
Reykjavík og tók oftast þátt í starfi kringum kosningar, en
varð ekki virk í flokksstarfi fyrr en um og eftir 1970. Ég var
í stjórn Hvatar, félags sjálfstæðiskvenna í Reykjavík,
1975-1982, þar af formaður 1978-1981, einnig hef ég verið í
stjórn Fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík frá
1978, og nú er ég að byrja mitt þriðja kjörtímabil í mið-
stjórn Sjálfstæðisflokksins. Fyrir mér er það jafneðlilegt og
andrúmsloftið að taka afstöðu til manna og málefna og mér
finnst skylt að leita leiða til að fylgja sannfæringu sinni
eftir.
INTERNATIONAL ALLIANCE OF WOMEN
INTERNATIONAL COMMITTEEMEETING
5-8SEPTEMBER
k TEHRj^fcN
Kvenréttindafélag íslands á aðild að Alþjóðasambandi kvenréttindafélaga (IA W) og sat Björg ístjórn þess sambands 1976-1979, sótti
þing þess í New York 1976 og stjórnarfundi 1977 í Dublin og Teheran 1978. Á myndinni má sjá nokkra glaða fundarmenn í Teheran,
frá vinstrifulltrúi Shri’Lanka, Elsu Miu Einarsdóttur frá íslandi, Evu Kolstadfrá Noregi, Irene de Lipkovskifrá Frakklandi þáverandi
forseta IAW, Karin Ahrland frá Svíþjóð og Björgu Einarsdóttur. Ef til vill voru þœr full-léttúðugar því fáum dögum síðar braust út
bylting í Iran og keisaranum var steypt afstóli. Komustfundarmenn með naumindum úr landi aðfundi loknum.
Heima er bezt 235