Heima er bezt - 01.07.1985, Blaðsíða 21

-> *
GUÐJÓN SVEINSSON:

■■
'fx1RV ■ j\ * ’
vv ■ *lSKfiF\ V
■ X A; *x*\ Vt \ • \
t * N X \
■X Úf \ ,
Ú Ait •& \ i
I
f* :>. * . \ :.. r
Síðsumarkveðja
(Lag: The last farewefl)
> - •
\ ' > -*<ú* ..
, V >*(... • >'1« 4
'A>.
"• wMm
. y \ .

. # f ‘í. '
- > jt y' %
* s r
... .f.
ÍS. ■
wm.
. ■- *
Einu sinni fyrir langa löngu,
er lindir brostu móti sumarsól,
þá vorum við á skammri skemmtigöngu
að skoða landsins blómum skrýdda kjól.
í birkirjóðri kysstumst heitum kossum
óg kveldið leið við öskahjartslátt vorn.
— Enn í dag, enn í dag
ég elska þessa minning
og blessa okkar kynning
enn í dag.
Við leiddumst svo í lundinn upp við fossinn
á langspil hans við hlýddum sæl og ein.
Hjörtun bærðust kvikar við hvern kossinn,
kátur þröstur söng á bjarkargrein.
Og þegar Ijúfum örmum ágústnóttin
okkur vafði kysst’ ég brjóstin þín.
'— Milda nótt, milda nótt
við minnumst þeirrar stunda
ungra ástafunda
ágústnótt.
....Ennþá rísa morgnar mildrar sólar,
minning liðins tíma glæðir sál.
Og ennþá mætast ástareldsins pólar,
sem ætíð tendra í ungum hjörtum bál.
Meðan ekki rennur röðull heitur
í regindjúpsins endalausa haf,
— man ég þig, man ég þig
með brosið hýra bjarta
mitt bærist ennþá hjarta
fyrir þig.
Heima er bezl 245