Heima er bezt - 01.07.1985, Blaðsíða 24

Höskuldur Einarsson
frá Vatnshorni
ÚR RÍMUM AF
Sigurði Jónssyni
frá Brún
ANNAR HLUTI
Ferðalög Sigga
IV
Það er stapp í stóðrekstrum, stjórnlaust kapp í folunum, riðla í hnapp í réttunum, rétta lappir hver öðrum. Mera fjandans fálurnar, flestar bandi óvanar, einatt standa ókyrrar, öllum granda friði þar. Hundar geyja í gripina, gleyma að þegja hreinlega, firðar teygja fákana, flotann sveigja á götuna.
Þar er tusk við tamningar, tramp og þrusk við járningar, merking, kvusk og klippingar, kuldabusk við sundreiðar. Þær eru að kvía á klárana, konur flýja réttina, drengir tygja truntuna, taka á ný upp struntuna. Verri er þröng á þjóðvegum, þvagan löng í rekstrinum, leiðin ströng í langferðum lúnu og svöngu hrossunum.
Þar er skark og sköll og hlaup, skammabarki í hrekkjalaup, þar er hark um hestakaup, hávært þjark og nokkurt raup. Opnast réttin upp á gátt, út ryðst þéttur hópur brátt, trippin léttvíg taka þrátt trylltan sprettinn heim í átt. Bensínfýla á brautunum, baul og ýl í flautunum, þegar bílar þjóta um og það með skríl í sætunum.
Ýms eru fög til fagnaðar, fínar bögur gagnorðar, kvæði fögur kempurnar kunna og sögur margs konar. Strax með ergi stóðruslið stekkur í kergju á vegleysið, þá er mergjaó málskrúðið, með áfergju talast við. Fátt ég meira kveð í kvöld, kveðling heyri vélaöld, rím ef deyr með dreyrðan skjöld dumbað eyra færi gjöld.
Það eru knáir knapar þar, kunna að ná í þikkjurnar, löngum sáust sviptingar, svo að lá við meiðingar. Rofnar friður fjallanna, færist lið í aukana, það er riðið rösklega rétt á hlið við hópana. Götur flatar grjótharðar glennast hvatir borgarar, þar hafa glatast góðhestar, görpum fatast skrautreiðar.
Einn er jarpur ótaminn, ólmi skarpi djöfullinn, lengi er snarpur leikurinn, loksins karpast verslunin. Orðum skýrum ausandi og með dýrum kveðandi rofa mýri á rokspretti ríða fýrar bölvandi. Heiða slakkar heilnæmir hestum smakkist gómsætir vatnabakkar velgrónir veri blakka leikvellir.
Hér lýkur sérstökum rímum Höskuldar Einarssonar frá Vatnshorni um ferðalög Sigurðar Jóns-
sonar frá Brún. Það var Sigríður á Kagaðarhóli, A-Hún, dóttir höfundar, sem léði okkur vísurnar
til birtingar.
í næstu blöðum birtum við meiri kveðskap eftir Höskuld úr safni hennar, og er hann allur kennd-
ur við Sigurð frá Brún, þótt ort sé um margt fleira en þann fræga mann.
248 Heimci er bezl