Æskan - 01.10.1965, Síða 17

H. C. ANDERSEN:
LJÓTI
andarunginn.
Myndir eftir
(tímr
„Já, anginn litli!“ sagði hún hlýlega, „hann hlýtur að hafa orðið eftir
heima. Hann er laglegur, snáðinn litli og svo er hann líka hæverskur!"
„Já, það veit ég að hann er,“ sagði gæsin.
Og rétt í því kom þessi ókunni og undarlegi ungi til þeirra.
„Ég féll i forarpoll, mamma!“ kallaði hann og hljóp til hennar. „En það
er sjálfsagt auðvelt að þvo af sér óhreinindin!“
”Lg féll i forarpoll, mamma —!“
Óttaslegin og undrandi sneru þau sér við og störðu á hann.
"hú heilagi einfeldningur!“ hrópaði gæsin. „Þú ætlar þó víst ekki að
Ja mér trú um að hann sé eitt af börnunum þínum?“
»Svei! ljóti sóðinn þinn!“ sagði andamamma.
. bykir svo leiðinlegt að hafa óhreinkað mig svona,“ sagði litli snáð-
nn brosandi. „En það er auðvelt að ná því burt-------sjáðu bara!“
en Um *lr‘8^* hann sig allan, svo forarsletturnar flugu í allar áttir,
n bó mest á gæsina og kalkúnhænuna.