Æskan - 01.03.1967, Blaðsíða 10

HVEM VAR 'SEKUR ?
X/'ennarinn leit yfir bekkinn. Allir sátu hljóðir og
alvarlegir. Þau vissu, að Einar og Árni höfðu
verið að slást úti. Einar hafði barið Árna til blóðs.
Einar var bæði stór óg sterkur og notfærði sér það
því miður allt of oft. Hann átti það stundum til
,að ráðast á minni máttar. Það var aðeins einn, sem
honum stóð dálítill stuggur af í bekknum, Pési
prúði, eins og hann stundum var kallaður. En
hann var alltaf svo rólegur.
Kennarinn var reiður. Hann spurði börnin, hver
hefði barið Árna, en enginn gaf sig fram. Honum
datt reyndar í hug, hver það var, en sagði ekki
neitt. Þegar allir sátu sem fastast, stóð hann upp
frá kennaraborðinu.
„Ég hef tekið ákvörðun," sagði hann. „Ykkur
finnst hún ef til vill ekki sanngjörn, en þið sjáið
það síðar. Gefi enginn sig fram, lækka ég allan
bekkinn í hegðun á vorprófi, skiljið þið það?“
Börnin sátu eins og negld við stólana. Enginn
þorði að segja neitt. Sum gutu hornauga til Einars.
En hann sat kafrjóður í framan eins og hann væri
límdur við stólinn.
Allt í einu stóð Pétur á fætur. Börnin störðu á
hann. Hvað ætlaði hann að gera? Ekki var hann
hinn seki.
Hann gekk að kennaraborðinu og stóð þar fyr-
ir framan, en kom ekki upp neinu orði. Einar
hélt, að hann ætlaði að klaga. Og börnin vissu
ekki, hvað þau áttu að halda.
Kennarinn spurði, hvort hann ætlaði að játa sekt-
ina á sig; Pétur leit niður og kinkaði kolli. Kenn-
arinn vissi, að þetta var rangt. Pétur hafði ekki
barið Árna. En skyndilega datt honum nokkuð í
hug. Páskarnir voru í nánd. Hann leit yfir bekk-
inn og sagði: „Börnin mín. Þið vitið, að nú verð
ég að lækka Pétur í hegðun. Hann þarf saklaus að
líða fyrir sekan og taka sektina á sig. Mætti það
verða ykkur alvarleg áminning um það, sem gerðist
um páskana. Jesús Kristur dó fyrir alla menn. Tók
sekt þeirra á sig. Minnist hans á bæn í grasgarðin-
um. Játum sekt okkar fyrir honum og lifum fyrir
hann.“
Börnin hlustuðu vel og minntust orðanna, sem
þau höfðu lært í Biblíusögutímanum: „Jesús Krist-
ur er í gær og í dag hinn sami.“
Þórir S. Guðbergsson.
þegar til jarðar, en þó hafði áður önnur ör hitt hann frá
boga Litla Jóns.
Ungur skógarmaður einn hljóp af stað, og kom skjótt
aftur með fuglinn. Þá sást, að ör munksins hafði tekið
annan vænginn af, en ör Litla Jóns hafði komið í brjóst-
ið á honum og stóð í gegnum hann út um bakið.
„Vel skotið, sveinar," kallaði Hrói höttur. „Margir
skotmenn á Englandi mundu vilja gefið mikið til að geta
skotið sem þið. Hvað segir þú nú, munkur minn?“
„Eigi mun ég ganga á bak orða minna,“ sagði munkur-
inn, „en fyrst verð ég að fara heim til kofa míns og sækja
föng mín og ýmsa gripi, er ég á þar.“
Hrói höttur bauðst til að fylgja honum, en lét félaga
sína fara heim. Síðan riðu þeir Hrói og munkurinn hest-
inum til skiptis fyrst til kofans og því næst til hinna
grænu lunda Skírisskógar.
Sérhvert barnaheimili þarfnast f jöl-
breytts og skemmtilegs blaðs. ÆSK"
AN veitir börnum og unglingum fjöl*
breytta skemmtun og ómetanlega
fræðslu um allt á milli himins og
jarðar. Árangurinn kostar aðeins 175
krónur og hver árgangur er yfir 50®
blaðsíður, sá síðufjöldi mundi kosta
í bókarformi í dag um 800 krónur.
GÓÐUR mánuður byrjar á hcimilin11
með því að gerast áskrifandi að ÆSK*
UNNI. MUNIÐ að tilkynna undir
eins bústaðaskipti til að forðast van-
skil. Gjalddagi ÆSKUNNAR er 1-
apríl. Greiðið árganginn strax!
110