Æskan - 01.03.1967, Blaðsíða 43

*°*oSSSSSoS8SSSSS3SSSSS8S8SSSS38SSSSS8SS8SSqS8SSSSSoSS8S3SS8SS8SS8SSSSSoSSSSSSSSSSSS8SSS«oSoSSSSSSS3SS8SSSS?SoSoSoSoSoSSSS8SSSSSSS3oSoSSSSSSSSSSSSSSSSSoSoSSSSSoSSSoSoSoSoSSSSSS
I3ÝRAHEIMAR
Geta þeir stokkið
llpp há vatnsföll?
HEIÐA — Framliahlssa^a í mynclum.
Aí hverju lý sa
dýraaugu?
Enginn fiskur getur stokkið
^iklu hærra en rúma tvo
!"ctra. Það er oft sagt, að lax-
,ni» stökkvi um 6 metra móti
straumi upp fossa. Þetta er þó
ekki alveg sannleikanum sam-
kvfemt. Hið rétta er, að laxinn
stiklar fossinn, það er að segja,
kann stekkur upp í allt að 2 m
kícð, syndir síðan upp í móti
°S stekkur aftur, og þannig
8tall af stalli.
diemis -kattaraugun. Þetta
or ekki alveg rétt, að minnsta
kosti scnda dýraaugun ekkert
Uós fr^ s^r sjálf. En þau end-
Urkasta frá sér því ljósi eða
kirtu, «em á þau fellur. Að
*>uki nethimnunnar í augum
'iýranna eru margir smáspegl-
ur> sem kasta þeirri birtu, er
'* augun fellur, til baka aftur,
°8 verður það oft furðu sterkt
eUdurkast.
53. „HANN cða þér,“ segir Heiða og lítur á þjóninn. „Hvað á nú þetta að þýða?“ spyr þjónninn
byrstur. „Ungfrúin skipaði mér að ávarpa þig þannig. Mig langar aðeins að spyrja um svolítið."
„Spurðu þá, Iitla jórnfrú," segir þjónninn og brosir. „Ég heiti ekki jómfrú,“ segir Heiða. „Ungfrú-
in hefur skipað mér að ávarpa þig þannfg." „Jæja, þá verð ég að heita þrem nöfnum,“ andvarpaði
Heiða. „En hvaðan er hægt að fá gott útsýni yfir dalinn?" Þjónninn benti út um gluggann: „Úr
kirkjuturninum þarna fyrir handan." — 54. HEIÐA tekur til fótanna, því nú ætlar hún sér að
finna kirkjuturninn. Ofan úr húsinu virtist turninn vera rétt hjá, en niðri á götunni kemur hún
hvergi auga á hann. Fjöldi fólks er á götunni, en allir eru svo önnum kafnir, að Heiða þorir ekki
að stanza neinn til þess að spyrja til vegar að kirkjunni með háa turninum. Loks sér hún dreng,
sem ber stóran kassa á bakinu.
55. HEIÐA gengur til drengsins, sem ber hljómkassa á bakinu og heldur á skjaldböku undir hend-
inni. „Veizt þú, hvar kirkjuturninn er?“ spurði hún. „Veit ég það víst,“ svarar drengurinn stuttur
í spuna. „Viltu þá vera svo góður að sýna mér hann,“ segir Heiða. „Ég skal gera það, ef þú gefur
mér aur,“ svarar drengurinn. Hciða á engan aur, cn hún fullyrðir að Klara myndi gefa henni aura,
þegar þau komi heim. Börnin ganga svo eftir götunni. — 56. Á LEIÐINNI segir drengurinn Heiðu
frá hljómkassanum. Haun spilar svo skemmtilega, þegar sveifinni er snúið. Helðu langar mikið til
að heyra í þcssum skrítna kassa, en nú eru þau komin að stóru anddyri. „Hvernig heldur þú að ég
komist inn? Ég reyni að toga í bjöllustrenginn,“ segir Ileiða. Hún hefur komið auga á bjöllustreng
við dyrakarminn. „En þú verður að bíða eftir mér, því nú rata ég ekki aftur heim.“
ÍSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS:
Dýrategundir jarðar:
Spendýrategundir .... 2.300
Fuglategundir ....... 11.000
Skriðdýrategundir .... 3.400
Fiskategundir ....... 11.000
Skordýrateg. .. 625.000-3 millj.
Lindýrategundir ..... 33.000
|«0*Q*O*0*<
o*oio*o*o<
§§
S
éo
8
Skrifið eftir verðlista
yfir leikaramyndir
og bœkur
F rímerlfja-
húsið
Lækjargötu 6A.