Æskan - 01.01.1968, Blaðsíða 53

•oooao«o*o»o«o»o»o»o«o»o»o«o«o«o*ooc>»o»o«o«9j»o«o«o*oéo«o*o*o*o»o*o«o«oéo*o«o«o«o«o»o*o*o*o«o*o*o«o«o»o«o«orjo«o»o*o»o»o*o«o»o«o*o«o«o«o*o»o«o*o*o«o*o»i
Frfmerki.

-éué > A,,é„o.,fc.a > é,«
rm'»'y»fy» miii gMmrri
l.U£sóí*ys wtiíys Vé
m
M»,»,*,tu> «.»„« > »„«,«,»..«„<1 «,d
Tvö ítý liknarfrímerki voru
gefin út 22. nóvembcr s.l. og
cru ]tau seld á kr. 4,50 og ltr.
5,50, en burðargjaldsgildi Jteirra
er 50 aurum minna, ]>ví 50 aur-
ar af söluverði hvers frímerkis
renna óskertir til Líknarsjóðs
Islands. Líknarfrímerki voru
fyrst gcfin út hér á landi árið
1930 og síðan hafa ])au verið
gefin út af og til, síðast fyrir
tveim árum. Á ])essum nýju
frimerkjum eru ljósmyndir í
eðlilegum litum af sandlóu-
hreiðri og rjúpuhreiðri, og hef-
ur Björn Björnsson tekið mynd-
irnar. Stærð merkjanna er
26x36 mm.
HEIÐA — Framlialtlssaáa í mynclum.
81. OFT fer Heiða niður til ömmu, meðan Klara hvílir sig. Arnrna á svo margt fallegt, þar á meðal
dásamlega brúðu, og hún ltennir Heiðu að sauma. Fljótlega getur Heiða sjálf farið að sauma kjóla
og önnur föt á brúðuna. Heiða segir ömmu margar sögur að heiman, um fjöllin, blómin og
Pétur. Heiða nýtur þess að fá að scgja sögur að heiman, og ekki er annaö að sjá, en að amma sé
ánægð með sögurnar hennar. — 82. AMMA verður nú að fara heim til sín aftur. Þetta er slæmur
dagur, Heiða brast í grát, þegar hún las upphátt fyrir Klöru söguna um örnrnu, sem var að
deyja. Henni varð hugsað til ömmu heima í fjöllunum, sem orðin var görnul. Að lokum sagði
ungfrú Rottenmeier: „Ef þú hættir ekki þessurn gráti, þá tek ég bókina af þér.“ Það ætti nú
bara fyrir henni að liggja að missa þessa bók, dýrmætasta fjársjóð, sem hún á nú.
§g 83. ALLT er á öðrum endanum í húsinu, á hverjum morgni eru útidyrnar upp á gátt. Ollurn er
8S það hin mesta ráðgáta. Fyrst í stað er rannsakað, hvort þjófur hafi verið að verki, en einskis
óS er saknað. Á kvöldin þorir enginn að vera einn á ferli. Það fer jafnvel hrollur um ungfrú
SS Rottenmeier, þegar hún á ltvöldin gengur til herbergis síns og heldur dauðahaldi í kertastjakann.
85 — 84. UNGFRÚ Rottenmeier hefur búið um þjóninn og vinnuinanninn í litlu stofunni inn af
SS anddyrinu. Þar eiga þeir að vera á verði. Þeir hafa dyr i hálfa gátt og hlusta. Þegar kiukkan
SS slær tólf, þykjast þeir heyra þrusk. Þeir læðast og opna dyrnar, en þá slokknar ljósið. Með
58 óstyrkum höndum tekst þeiin að kveikja ljósið að nýju. Sér til mikillar skelfingar sjá þeir
•8 hvítklædda veru þjóta upp stigann og hverfa.
58S88888S8S8S8S8S8S88888Ó8S8S8S8Ó8S8S888S8S8SÓ888S8S88888S888SSS888S8S858S8S8S8S8S8S8S8S8S8SS88S8S8S8S8S888S8S8SSS8S8S8S8SSS8S8S8S8SS
FRIMERKI
Sendið mér notuð íslenzk
frímerki, óskemmd, og ég
sendi ykkur í staðinn þrefalt
ileiri titlend frímerki.
Aðalsteinn Herbertsson,
Sigríðarstöðum, Fnjóskadal,
Siiðui-I>ingeyjarsýslu. Sagan segir, að það hafi verið kínverskum sólhlifum. Það var regnhlifin til.
»SSSS£Sg5SSSSSSgS2S2S2S£*2!!2!!g5S*?*g58585S5S*S*8*8*8S2S2S2SS*gS2SSS282SSS2SSS8S2SS888gSg',SSSSSSSSS8SSS8SSSS8SS8SSSS8SSS8SSSSSSS8SSSSSSS8SSSSSSSSSSS8SSS8SSSSSSSS8SS2SSS88SSSSS
Sólhlííin.
Svar til Ingu i Hafnarfirði:
kinversk stúlka, Ló Pan, sent
fyrst fann upp sólhlifina, cn
sólhlifar heita á kinversku San
Kai. Þessar sólhlífar voru itr
pappir og málaðar nlls konar
skrítnum myndum og útflúri,
eins og enn má sjá á litlum
ekki fyrr en mörg hundruð ár-
urn síðar, að mönnum hug-
kvæmdist að gera sér hlífar
gegn snjó og regni með líku
sniði og sólltlífarnar. En þá
varð haldbetra efni að vera i
þeim en pappír. Þannig varð