Æskan - 01.01.1968, Blaðsíða 31

JOHN F. KENNEDY
ÁRIÐ 1959 '•— Um þetta leyti sagði
Kennedy skýrt og skorinort við
amerísku þjóðina í ræðum sinum
og ritum, að liann væri hlynntur
áframhaldandi aðstoð við vanþró-
uðu löndin til að hjálpa þeim að
nýta orkulindir sinar og veita hin-
um frjálsa heimi stuðning i har-
áttunni við einræðið.
staða Kennedys i innanlandsmál-
efnum var jákvæð og fól i sér
framsýni. Hann bar fram tillögur
til stuðnings ameriskum bændum,
hæði varðandi tæknileg atriði og
önnur. Hann lagði til, að mjög
yrði aukið framlag tii mennta-
mála, og ennfremur mælti hann
með stórauknum umbótum i heil-
brigðismálum og sjúkralijálþ fyrir
aldrað fólk.
FRAMBJÓÐANDI — Þing derno-
krata árið 1960 tilncfndi John F.
Kennedy sem forsetaefni flokks-
ins í forsetakosningunum. Lyndon
Johnson, frá Texas, var valinn
sem forsetaefni. Því var fagnað,
að báðir þcssir menn voru í kjöri,
þar eð þeir myndu vinna banda-
risku þjóðinni til lieilla. Álit
manna var, að ábugi og kraftur
liins unga Kennedys og löng
reynsla Johnsons myndi fara vel
saman.
stakling licnnar. Yfirvöldin iitu
nú Lenin grunsamlegu liorn-
auga og það var óttazt að hon-
um yrði meinuð inngauga i há-
slcólann.
F. Kerensltí, rektor mennta-
skólans i Simbirsk, bafði mikið
alit á Lenin og hafði þekkt og
dáð föður hans. Skólameistar-
ann langaði til að hjálpa bin-
um hæfileikarika pilti yfir þá
örðugleika, sem vænta mátti að
yrðu á vegi hans. Hann samdi
skjal og undirritaði það sjálfur,
asamt öllum kennurunum og
seiuli það háskólanum i Kazan.
Þar var getið „fyrirmyndar
hegðunar" Leníns. Þetta var
vissulega réttmætt, því að
menntaskólakennararnir voru
I'reyknir af þessum nemanda
sinum.
Ettir "okkra dvöl í Kazan var
Þann rekinn úr skólanum fyrir
að hafa tekið þátt í mótmæla-
Hindi stúdenta, og það var loks
ellir mikið stímabrak og fyrir-
I'öl'n móður lrans, að hann fékk
að ljúka embættisprófi i lögum
f,á háskólanum í Pétursborg,
utan skóla.
Fordæmi
foreldra.

Bandariska krabbavarnafélag-
ið lætur fara fram athuganir á
reykingum unglinga, til þess að
reyna að fá úr þvi skorið, hvort
reykingar muni valda krabba-
meini í lungum. En i sambandi
við ]>að hefur ýmislegt annað
komið í ljós.
í Portland í Oregon var tekin
skýrsla af 91.980 nemendum i
skólum, og kom þá í ljós, að
fjórði hver piltur og áttunda
liver stúlka reyktu daglega. Að
langmestu leyti voru þessir
unglingar komnir frá heimil-
um, þar sem foreldrárnir
reyktu. Þeir, sem ekki reyktu,
voru að mestu komnir frá lieim-
ilum, þar sem hyorugt foreldr-
anna reykti.
Við nánari athugun kom i
ljós, að strákarnir höfðu tekið
uþp á þvi að reykja til þess að
líkjast pabba sínum, en stelp-
urnar til þess að likjast mömmu
siuni.
Að námi loknu bóf hann iög-
fræðistörf, en hugur hans sner-
ist fyrst og fremst um stjórn-
mál. Á árunum 1890—1893 starf-
aði liann sem lögl'ræðingur i
Samara, en fluttist þá til Pét-
ursborgar. Árið 1895 veiktist
bann hastarlega af lungnabólgu
og fór eftir það utan til að
leita sér lækninga. Haustið 1895
sneri liann aftur heim og i des-
ember sama ár var hann hand-
tekinn fyrir stjórnmálaskoðan-
ir sinar. í 14 mánuði sat hann í
fengelsi og var þá sendur í útlegð
til Sibriu. Þar kvæntist liann
Krupskayu, sem hafði einnig
verið send þangað i útlegð fyr-
ir sömu sakir og hann. lljóna-
band þeirra varð farsælt.
Árið 1902 var Lenin kominn
til Lundúna og hóf þar blaða-
útgáfu. Næstu árin dvaldist
hann i mörgum löndum Evrópu,
og varð á þeim árum oftast að
fara liuldu höfði fyrir útsend-
urum rússneska keisarans, sem
sóttust eftir lífi Iiaus. En svo
kom loks að því 20. október
árið 1917, að hann hélt inn í
llússland að nýju, og gerðist
aðalforingi byltingarmanna, er
sópuðu burt rússneska keisaran-
um og ollu straumhvörfum i
veraldarsögunui. Lenín lézt 21.
janúar árið 1924.
27