Æskan - 01.01.1968, Blaðsíða 34

Kjartan
Bergmann
Guðjónsson:
Glíma.
♦ JVokkur atriði um glimu.
IV. KAFLI
— Glímubrögð og
varnir. Stutt lýsing
á helztu brögðum og
vörnum við þeim.
II. LEGGJARBRAGÐ
Sækjandi bregður liægra fæti
utanvert á vinstri fót viðfangs-
manns neðan ökia og tekur
keppinautinn að sér og sveifiar
honum til liægri með átaki og
bolvindu.
Leggjarbragð skal ætið leggja
mjúklega á fót andstæðingsins,
})ví að sé fætinum slegið á fót
hans getur það valdið meiðsl-
um.
Vörn við Ieggjarbragði. Vcrj-
andi lileypur upp úr bragðinu
Höíuðbrögð glímunnar eru sjö: krækja, leggjarbragð,
hnéhnykkur, hælkrókur, sniðglíma, mjaðmarhnykkur og
klofbragð. Hveit glímubragð greinist í margþætt afbrigði,
t. d. eru taldar 9 tegundir hælkróka. Við hverju glímu-
bragði eru til varnir. Það er ekki síður áríðandi að vera
góður í vörn en sókn. Oft getur góð vörn skapað sóknar-
skilyrði og lætur þá verjandinn koma któk á móti bragði.
f hverju bragði er nauðsynlegt að taka viðfangsmann-
inn Jiétt að sér J:>egar .bragðið er tekið. Við öli brögð Jtarf
samstillingu handa og fóta og viðeigandi bolfestu eða
bolvindu og bolfall, sem liér verður of langt mál að lýsa,
með hverju bragði, en í trausti Jress, að Jaær bragðamynd-
ir, sem fylgja með hverri bragðiýsingu, skýri Jretta að
nokkru leyti, verður reynt að lýsa hverju bragði með
eins fáum orðum og frekast er unnt.
í trausti þess, að Jiessar orðfáu bragðalýsingar, sem hér
fara á eftir, verði hvatning til Jreirra, sem áhuga hafa fyr-
ir glímu, að eignast glímubókina Jsegar hún kemur út,
en Jrar mun að finna nákvæmar lýsingar á öllum glímu-
brögðum og vörnum við þeim svo og öðrum atriðum
varðandi glímuna, eru þessi orð ekki liöfð fleiri hér.
Krækja.
I. KRÆKJA.
Krækju má taka hæði niðri og
á lofti og livort sem er með
hægri eða vinstri fæti, en flest
hrögð má taka ])annig. Hér
verður hún einungis sýnd tekin
með hægra fæti niðri.
Sækjandi beygir liné og kræk-
ir um leið hægra fæti út og aft-
ur fyrir hægri ökla viðfangs-
manns, flytur hann til hægri og
sveiflar honum með handafli
og holvindu til vinstri.
Vörn við krækju er sú, að
rétta úr öklanum og kippa fæt-
inum upp og aftur úr hragðinu
og ýta andstæðingi sínum frá
sér um leið.
Leggjarbragð.
Hnéhnykkur.
Hælkrókur hægri á hægri
yfir fót sækjanda (gætir þess að
lyfta fyrr þeim fætinum, sem
hrugðið er), eða kippir fætin-
um aftur úr bragðinu og ýtir
sækjanda frá sér um leið.
III. HNÉHNYKKUR.
Sækjandi hcygir linén og
brcgður hægra hné í hnésbót
andstæðingsins, tekur hann að
sér og sveiflar honum yfir hné
sér og fellir hann með bolvindu
til hægri.
Vörn við hnéhnykk. Verjandi
kippir fætinum, sem brugðið er,
aftur úr bragðinu og ýtir sækj-
anda frá sér.
'
t ~~~—
Íf

1 ' i ££
•:•••• |fi,M

ifef
Hælkrókur á vinstri.
IV. IIÆLKRÓKUR HÆGRI
Á IIÆGRI.
Sækjandi stígur vinstra fæti
út fyrir hægra fót viðfangs-
manns og smeygir hægra fæti
inn á milli fóta hans og krækir
liælnum aftur fyrir hægri fót-
inn, færir fót hans upp og yfii'
til hægri og fellir hann með
holvindu til vinstri og bolfalli
án ]>ess að slaka á aðtökum
handa.
Vörn við hælkrók hægri á
hægri. Verjandi losar fótinn
mjúklega úr hragðinu mcð ]>vi
að kippa honum til baka og ýta
samtímis viðfangsmanni frá sér.