Æskan - 01.01.1970, Síða 6

það er helgað, fjölbreytt, fróðlegt og
skemmtilegt að innihaldi, og klætt I
sambærilegan og fagran ytri búning.
Það nær, í fáum orðum sagt, ágætlega
tilgangi sínum.
Ég óska minni gömlu vinkonu, Æsk-
unni, hjartanlega til hamingju með 70
ára áfangann og velfarnaðar um ókom-
in ár, um leið og ég þakka henni
fræðsluna og skemmtunina í liðinni tíð.
Barnablaðið Æskan hefir innt af hendi
mikilvægt hlutverk frá upphafi vega og
fram á þennan dag; átt allt í senn,
fræðslu- og skemmtigildi, og uppeldis-
legt gildi, og gerir það enn, þvi að ykk-
ur, sem þar eigið hlut að máli, hefir
tekizt að gera hana svo úr garði, að
hún talar enn til huga og hjartna ís-
Kveðja frá
RICHARD BECK
Kæra Æska.
i gær barst mér sérstaklega kær-
komin sending, þar sem var 70 ára
afmælisblað Æskunnar. Eins og fjölda-
mörgum öðrum, var hún mér á æsku-
árum hugþekkur lestur, og síðan hefi
ég árum saman lesið hana mér til mik-
illar ánægju.
Ég þakka hjartanlega þá hugulsemi
ykkar að senda mér afmælisblaðið ,,efri
ieiðina", og það hefir verið fljótt (
ferðum hinn langa veg hingað vestur
loftin blá. Þetta hátíðarblað er um allt
sæmandi hinum merku tímamótum, sem
lenzkrar æsku, þroskar hana og göfg-
ar. Fyrir það votta ég ykkur innilega
þökk mína og virðingu, og bið ykkur
ríkulegrar blessunar ( þjóðnýtu starfi
ykkar.
Lesendum Æskunnar, og þá hefi ég
vitanlega yngstu og yngri kynslóðina
sérstaklega ( huga, sendi ég yfir hið
breiða djúp hugheilustu kveðjur og
framtíðaróskir frá konu minni og mér,
en kennsla hefur verið ævistarf okkar
beggja vestan hafsins.
Richard Beck.
ÞAKKI R
Kæra Æska.
Eg vil koma hér á framfæri beztu
þökkum til barnablaðsins Vorsins og
Flugfélags íslands fyrir hin glæsilegu
verðlaun, til Danmerkur, og síðan tii
Odense, askusitöðva ævintýraskálds-
ins H. C. Andersens. Ferðin var mjög
skemmtileg og fróðleg í alla staði.
Eftirminnilegast og skemmtilegast og
jafnframt fróðlegast var að koma á
æskustöðvar ævintýraskáldsins heims-
fræga, H. C. Andersens. Mjög gaman
var að koma í Tívoli, hinn heims-
fræga skemmtigarð. Þar var margt að
sjá og skoða. Líka var mjög gaman
að koma í Dýragarðinn. Sérstaklega
vil ég þakka þeim Sveini Sæmunds-
syni blaðafulltrúa og Grími Engil-
berts, ritstjóra Æskunnar, fyrir allt
sem þeir fyrir mig gerðu. Sveinn og
Grímur voru dásamlegir ferðafélagar.
Nú ætla ég ekki að hafa þetta bréf
lengra.
Vertu blessuð, kæra Æska.
Jóhann Tr. Sigurðsson
Búlandi
Arnameshreppi
Eyjafjarðarsýslu
s-----------------------------------------------------------------
skoltur eða trjóna fram af hausnum. Sýndist mér hún opna
ginið eða geispa og varð ég þá svo hræddur, að ég hljóp
burt. Kom ég svo til félaga minna og þóttust þeir mig úr
helju heimt hafa. Hafði Sigfús ætlað að taka kindina, er
hann hugði vera, og hlaupið allnærri henni og enda ætlað
að slá í hana með prikinu sínu, en þá sá hann, hvers kyns
var og hljóp burt hið skjótasta og var hálf-ærður af hræðslu.
Allir voru á því, að skepna þessi hefði ekki getað verið
annað en sjávarskrímsli; um kvöldið sló yfir svartaþoku-
myrkri; var þá ráðgert að safna mönnum með byssur og
vinna skrímslið; var það gert í skyridi og var ein byssa
í förinni, en þegar af stað var komizt, var allmjög tekið
að dimma bæði af kvöldi og þoku. Ég var með i förinni.
Lenti þá í vafningum með að finna skrímslið, svo að piltar
héldu, að við drengirnir og féiagar okkar hefðum logið upp
allri sögunni, eða þá að skrímslið væri búið að fá máttinn
við myrkrið og léki nú lausum hala um eyna.
V_________________________________________________________________.
6
En rétt ( þessu sáum við skrímslið skammt frá okkur,
sem svaraði skotmáli, og var ekki frýnilegt. Var það þá
staðið á fætur og heyrðist okkur hringla í því, og eins og
það væri að reyna að hrista sig. Eigi þorði sá, er byssuna
hafði, að skjóta, en ég og annar drengur vorum sendir heim
eftir fleiri mönnum og byssum. En rétt þegar við vorum
að komast yfir túngarðinn, komu hinir allir á eftir og voru
móðir mjög. Hafði skrímslið gert sig llklegt til að hlaupa
á þá og opnað kjaftinn; sýndist þeim hann allur glóa
innan af maurildi. Stóðust þeir þá eigi lengur mátið og
lögðu á flótta.
Að morgni var farið að gæta að skrímslinu, en þá var
það horfið og engin vegsummerki var þar að sjá. En
eyjan var þá rauð og engra slóða von. Eigi hefur heyrzt,
að skrímsli hafi dagað uppi síðan í Flatey. (Handrit Jónasar
Jónassonar, 1907).