Æskan - 01.01.1970, Qupperneq 29

FÖR GULLIVERSTIL PUTALANDS
Hér mætti nú ef til vill segja forvitnum lesara frá lifnaðarhátt-
um mínum i þessu landi þá 9 mánuði og 13 daga, sem ég dvaldi
þar. Af því að ég var dálítið banghagur, og svo af því að nauð-
synin rak mig til þess, þá bjó ég mér til allra þægilegasta stól
og borð úr stærstu trjánum í garði hans hátignar. Tvö hundruð
saumakonur höfðu nóg að gera að sauma mér skyrtu og búa
mér til rekkjuvoðir og borðdúka, og var það allt úr því sterkasta
efni og grófgerðasta, sem þær gátu upp spurt, og neyddust þær
Þó til að fóðra það allt og margstinga, því að töluvert var það
Þynnra en hattblæja, það sem þykkast var. Léreft þeirra eru
vanalega þriggja þumlunga breið, og eru 3 fet í stranganum.
Saumakonurnar iétu mig liggja endilangan á gólfinu meðan þær
mældu mig og stóð ein við hálsinn á mér og önnur við hnén og
!ögðu svo á mig sterkán þráð, þar sem sin hélt i hvorn enda
°9 létu svo þriðju stúlkuna mæla sjálfan þráðinn með þumlungs-
löngum kvarða. Því næst mældu þær hægri þumalfingurinn á
Barnabókabúð ^
I nóvember s.l. opnaði útgáfufyrirtækið Mál
og menning í Reykjavík fyrstu sérverzlunina fyr-
ir barnabækur hér á landi. í verzluninni, sem
er til húsa í kjallara verzlunarinnar að Lauga-
vegi 18, eru nú um 800 bókatitlar, og í sjálfri
verzluninni eru borð og stólar af hæfilegri stærð
fyrir litlu börnin, þar sem þau geta setið og
skoðað bækurnar. í hinni nýju sérverzlun fást
allar nýjustu bækur Æskunnar.
>3 & ® ® ® ® &
mér, og þetta var þeim nóg, því að það fundu þær með reiknings-
list sinni, að tvær digurðir þumalsins eru ein digurð úlnliðarins,
en þær tvær aftur ein digurð hálsins og mittið þá aftur hálfu
digrara. Ég breiddi og út á gólfið gömlu skyrtuna mína, og við
hjálp hennar og mælinganna tókst þeim að hafa skyrtuna alveg
mátulega. 300 skraddarar voru settir til að sauma mér föt, en
aðra aðferð höfðu þeir við að mæla mig. Ég lagðist á hnén, en
þeir reistu stiga upp að mér sem náði upp að hálsi. Þá fór einn
skraddarinn upp í stigann og lét svo falla þráð með blýkúlu á
enda frá hálsinum og niður á gólf, og var það einmitt úlpusíddin,
en mittið á mér og handleggina mældi ég sjálfur. Allt var þetta
sniðið og saumað heima hjá mér, því að ekki hefðu fötin komizt
fyrir í stærstu húsum þeirra. En þegar allt var búið, voru fötin að
sjá e'ins og smápjötludúkar ensku meyjanna, nema hvað hér var
allt með sama lit.
29