Æskan - 01.07.1986, Side 7

Jðunn Steinsdóttir:
FINM
IIJOSTIMWI
OG HALLI
iiAiRvuurnR
Eiliu sinni var frostpinni
^uihétFinni.
^ann var hár og grannur
?§ rauður á lit.
^ann var mjög ánægður
sjálfan sig.
P
jnni frostpinni var geymdur
^kistunni.
Uag nokkurn tók mamma hann
°g lagði hann á eldhúsborðið
vi^ hliðina á eldavélinni.
^ar mallaði Halli hafragrautur.
- Líttu bara á Siggu litlu
sem aldrei borðar mig
en eyðir öllum sínum peningum
í frostpinna eins og þig.
Hún er grá og guggin
og hún vex ekki neitt.
Sjáðu svo Möggu systur hennar
sem borðar mig á hverjum
morgni.
Hún er rjóð og hraust,
fljót að hlaupa
og dugleg við allt sem hún
tekur sér fyrir hendur.
Nú kom mamma
og fór að ausa grautnum
á diska handa börnunum.
Magga fékk fyrsta diskinn.
— Nei mamma,
sjáðu hvað grauturinn
er skrítinn í dag,
sagði hún.
— Já, hann er rauðleitur,
sagði mamma.
— Ég ætla að bragða á honum
fyrst hann er svona fallegur
á litinn, sagði Sigga.
Hræðilega ertu ljótur,
Sagði Finni frostpinni.
r~ ^ú getur ekki staðið
aeldur liggurðu eins og klessa.
Svq
ertu bæði grár og feitur.
Samt er ég hollari en þú,
^gði Halli hafragrautur.
^ann bullaði og vall
°8 sendi stóra reykjarstróka
J*PP úr pottinum
PVl að nú var hann reiður.
s ^annaðuþað!
§ði Finni frostpinni
reigði sig.
Pað er nú ekki mikill vandi,
a§ði Halli hafragrautur.
— Þú ert bara dóni að tala
svona og réttast væri
að ég lemdi þig,
sagði Finni frostpinni.
— Gerðu það bara ef þú þorir,
sagði Halli hafragrautur
og var svo reiður að hann sauð
upp úr pottinum.
Finni sat ekki við orðin tóm.
Hann stökk ofan í pottinn
og bang, bang, bang....
Höggin urðu aldrei nema þrjú
því að Finni greyið bráðnaði
í hitanum.
— Ég vissi að þú værir aumari
en ég, sagði Halli hafragrautur
sigri hrósandi.
Svo gaf mamma henni graut.
— Namm, namm, hann er eins
og frostpinni á bragðið,
sagði Sigga.
Svo fóru þær systur í skólann.
Siggu leið vel í maganum
af því að nú var hún södd.
Eftir þetta borðaði hún
hafragraut á hverjum morgni.
Hún fann hve hann var góður
þó að hann væri ekki lengur
eins og frostpinni á bragðið.
Hún fór brátt að stækka og
fitna og varð alveg eins dugleg
og Magga systir hennar.
Og allt var það Halla hafragraut
að þakka.
7