Æskan - 01.03.1988, Blaðsíða 51

a séu þau með fallegum, heilum stimpli
? ^Þppingnum þá er sjálfsagt að snyrta
ann og geyma þau þannig.
. K*st kemur svo að því að leysa merk-
ln af afklippingum. Til þess þarf aðeins
vatn og ílát. En áður en merkin eru sett í
1° vatnið þarf að gæta að ýmsu. Sé
u°r eða annað endurskinsefni í lit
rnerk)anna, en það er notað vegna að-
Steiningar merkja í vélum, má ekki leysa
au af með merkjum sem ekki hafa slíkt.
, rs°kin er að efnið flyst eða smitar yfir á
ln merkin. Sum merki láta lit, sérstak-
fjólublá eða fjólurauð frímerki.
ma er að segja um ýmsar pappírsteg-
Undir sem þau eru límd á og flestir muna
e tlr sterkrauðu fylgibréfa-afklippunum
sein eyðilögðu mörg frímerki. Sameigin-
láf1 ^Um þessum vandamálum er að
a merkin liggja sem skemmsta stund í
atninu eða þar til þau losna frá pappírn-
i h?" sterkan lit skyldi aðeins nota
Vatn og má einnig setja teskeið af
lki út í vatnið til að hindra smitun lit-
anns.
Sum frímerki hafa sterkt eða þykkt
. Sein iha gengur að leysa upp. Þá má
luka bakhlið merkisins varlega með
lngrinum til að hraða því að límið
hverfi.
,, Tll eru sérstakar bækur með þerri-
ar KUm ^ Þurrka merkin U svonefnd-
Purrkbækur. En það nægir að nota
v g iöð, sem þó verða að vera nokkurra
l na gömul svo að prentsvertan sé
wrnuð. Þá
eru einnig til á markaðnum
°kölluð rakabox til að leysa einstök
rkr sem þurfa sérstaka meðhöndlun af
mhverjum ástæðum.
i v Þess er vel gætt að fara eftir þessum
einingum ættu merki ekki að þurfa
skemmast í afleysingu. Eitt atriði er
0 eftir en það er að athuga að ekki sé
un á bréfaklippingunum, sem leysist
g, f* 1 vatni, t.d. eftir svokallaða
Tenna sem oft hafa efnið anihn í blek-
lnueða litnum.
b , a er gott að leggja frímerkin með
þ nðina á plast þegar þau eru sett í
lím'A Un Vld erum ekki viss um að
inu1 ^ Ve^ uPPÍeyst °g horfið af merk-
þ ^v°rt sem merkin eru þurrkuð í
gott ^0^ eða milli síðna í dagblaði er
að þurrka þau í nokkurri pressu. Þá
m r'd- leggja nokkrar bækur ofan á
Vat 3n ^3U eru Þurrkuð- Til að minnka
l^tanSniaSnið sem þurrka þarf er gott að
leysts*a af þeim á barmi ílátsins, sem
- er af í, áður en þau eru sett á þerri-
PaPPírinn.“

Úr blóði mínu skrifaðí ég
mín beztu ástarljóð
á vængina þína svörtu.
vetramóttin hljóð.

llý frímerKi
Þá komum við að nýju frímerkjunum.
Flest ykkar kannast við skáldin,
Davíð Stefánsson og Stein Steinarr, eða
Aðalstein Kristmundsson eins og hann
hét. Öll hafið þið sennilega heyrt þá
nefnda eða þá að þið hafið lesið um þá í
skólanum, jafnvel lært eitthvað eftir þá
úr skólaljóðum. En rifjum það nú aðeins
upp:
Davíð Stefánsson skáld frá Fagraskógi
fæddist 21. janúar 1895. Hann átti til ey-
firskra ætta að telja og kenndi sig jafnan
við fæðingarstað sinn. Hann varð stúd-
ent 1919 og sama ár kom út fyrsta ljóða-
bók hans, Svartar fjaðrir, sem vakti
mikla athygli og var henni frábærlega vel
tekið. Fyrstu ljóð Davíðs Stefánssonar
birtust í tímaritunum, Iðunni og Eim-
reiðinni, 1916 og þóttu mikil nýjung.
Davíð Stefánsson var afkastamikill rit-
höfundur. Eftir hann hggja margar
ljóðabækur, hann skrifaði leikrit, þar á
meðal Gullna hliðið, sem víðfrægt er orð-
ið, samdi fjölmargar ritgerðir og skáld-
söguna Sólon Islandus. Hann hlaut 1.
verðlaun fyrir alþingishátíðarljóðin Að
Þingvöllum 930-1930 og Háskólaljóð
1961. En hann var ekki aðeins snillingur
ljóðsins, heldur einnig hins mælta máls.
Það sýna leikrit hans, ræður, ritgerðir og
sögur.
Hann var bókavörður við Amtsbóka-
safnið á Akureyri 1925-1951 og heiðurs-
borgari Akureyrar. Hann lést 1. mars
1964.
Hitt skáldið er Steinn Steinarr (Aðal-
steinn Kristmundsson) sem fæddist 13.
október 1908 að Laugalandi í Nauteyrar-
hreppi í Norður-ísafjarðarsýslu en ólst
upp í Saurbæ í Dölum. Hann var við
nám einn vetur í Núpsskóla. Til Reykja-
víkur fluttist hann um tvítugt og átti þar
heima til dauðadags, 25. maí 1958.
Steinn er kunnastur fyrir ljóðagerð
sína og gaf fyrstu ljóðabók sína út 1934.
Vakti hún mikla athygli og var þegar
sýnt að Steinn yrði brautryðjandi nýrrar
ljóðagerðar. Hann hafði mikil áhrif á
skáldskap yngri kynslóðarinnar.
Steinn Steinarr var ádeiluskáld en
jafnframt heimspekilegur í ljóðagerð og
honum lá mikið á hjarta. í heildarútgáfu
af ritum hans, „Kvæðasafn og greinar“
sem gefið var út 1964, kemur glöggt
fram hve leitin var honum mikil nauð-
syn, það að láta ekki staðar numið held-
ur ganga sífellt á hólm við tímann og
mannlegan vanda. Steinn lét sér fátt um
þau veraldargæði finnast sem venjulegt
fólk telur eftirsóknarverð.
Þetta var það helsta um skáldin en á
frímerkjunum er mynd af þeim og sýnis-
horn af því sem þeir ortu.
Heimilisföng þáttarins eru:
Sigurður H. Þorsteinsson,
Laugarhóli, 510 Hólmavík;
og
Frímerkjaklúbbur Æskunnar,
Pósthólf 523, 121 Reykjavík.
51