Æskan - 01.03.1988, Blaðsíða 29

Iðunn Steinsdóttir endursagði
í gamla daga
Þið Uitið öll að það er ekkijallegt að rífast og slást og segja Ijót orð hvert við annað. Ennþá verra
er þó að óska hver öðrum ills. í gamla daga var slíkt kallað að heitast og menn trúðu að
Þei-tingar gætu komiðjram í alvöru. Hér er ein saga um heitingar.
Skálholti var áður fyrr
^kóli fyrir unga pilta.
ar voru líka tvær stúlkur
þær voru ekki að læra
neldur vinna.
P®r áttu að þvo fötin
Piltunum
°§ stoppa og staga
eitthvað bilaði.
að var kallað að þjóna.
^ær skiptu piltunum
1tvo hópa
°§ þjónuðu hvor sínum hóp.
^inu sinni rétt fyrir jól
purfti önnur þeirra út
a Saekja eitthvað.
eður var mjög slæmt,
fíð og bylur.
Hún þurfti að klæða sig vel
en hafði ekkert við höndina
og tók þess vegna
hreinar nærbuxur
af pilti
sem hin stúlkan þjónaði.
Hún klæddi sig í brækurnar
og fór út.
Hún varð bæði vot og óhrein
af því að veðrið var svo vont.
Þegar hún kom inn sagði hún
hinni stúlkunni frá þessu
og bað hana að reiðast ekki
þó að hún hefði tekið brækurnar
án þess að biðja um leyfi.
En stúlkan varð öskureið
og skammaði hana.
Þær fóru að rífast
og urðu reiðari og reiðari
þangað til þær
byrjuðu að heitast.
Þá fór heldur illa.
Þær byrjuðu báðar að sökkva
niður í jörðina.
Þegar skólapiltar komu að þeim
var önnur sokkin upp að hnjám
en hin upp í mitti.
Piltarnir hlupu til
og reyndu að draga þær upp.
Þeim gekk vel að ná þeirri
sem grynnra var sokkin
en hin var alveg blýföst.
Þá sagði hún:
„Tíu toga að neðan,
tólf toga að ofan
og takið á betur, piltar.“
Þá toguðu þeir
eins fast og þeir gátu
og loks náðu þeir henni upp.
*SKANs