Æskan - 01.10.1988, Blaðsíða 49

a skíðum
Ljósmyndarar og kvikmyndatökumenn
s)ónvarps þyrpast að Bjössa. Nú líkar
honum lífíð! Það vantar ekkert á að hann
skælbrosi framan í heiminn. Einstæðu
^runi hefur verið sjónvarpað um víða
Veröld og vélarnar suða enn!
Fagnaðarlátunum ætlar aldrei að linna.
Brunkapparnir Imbrigger og Wassmeier
bera Bjössa á gullstóli um svæðið. Þeir fá
raunar varla þverfótað fyrir æstum aðdá-
endum sem biðja hann um eiginhandar-
áritanir. Hann fær nóg að gera!
Ljössi rankar við sér þegar verðlaunaaf-
hendingunni er lokið. - Ég verð að hraða
^ér heim á hótel. Ég átti að hjálpa til við
að bera á borð. Matur, já, matur. Nú
finn ég hvað ég er orðinn svakalega
syangur! Mat, fljótt!
Hallinn er ekki mikill á leið Bjössa að
hótelinu - en samt tekst honum að missa
jafnvægið og falla þar á hlaðinu! Anton
hjálpar honum á fætur. - Ég hef aldrei
séð aðra eins ferð niður fjallið, frændi
sæll, segir hann. Það er hver fullsæmdur
af að vera í ætt við þig!
Texti og teikningar: Hákon Aasnes
Bjössa er óspart hælt og skíðamennirnir
segja að hann sé ókrýndur konungur í
bruni með mjög frjálsri aðferð! Þeir gefa
honum rými á verðlaunapalli við hlið sig-
urvegarans. Þar kann hann við sig! - Ég
vona að hann hafí þvegið sér um eyrun í
dag, segir mamma!
Þeir bera á borð og vanda sig vel. Diskar,
glös og hnífapör fara hvert á sinn stað.
Og við hæfi er að skreyta borðið og koma
fyrir fánum. - Ég set hér svissneskan
fána og austurrískan - og ætli sá norski
megi ekki vera við hlið þeirra eftir frægð-
arför! segir sá þéttvaxni við sjálfan sig.