Æskan - 01.03.1992, Page 23

EYJAR
inu til Danmerkur.
Síðastliðið sumar unnu strák-
arnir í fiskvinnslu hjá sfnu fyr-
irtækinu hvor.
„Við gengum í ýmis störf,“ sögðu
þeir. „Við vorum við verkun bæði á
saltfiski og blautfiski, einnig unnum
við í humri og gelluðum talsvert."
Þorsteinn hafði 210 krónur á tím-
ann en Jón Viðar 230 - af því að
hann er ári eldri.
Að síðustu voru strákarnir
spurðir hvort þeir veiddu
lunda eins og svo margir í Eyj-
um.
„Já, við gerum dálítið að því,“
svöruðu þeir. „Þetta er fyrsta flokks
„ALDREI FRIÐUR FYRIR STELPUNUM!“
matur, hvort sem hann er reyktur
eða soðinn."
Að þessu mæltu voru viðmæl-
endurnir roknir út í veður og
vind, líklega alls hugar fegnir
að vera lausir við frekari yfir-
heyrslur um einkahagi sfna.
Það er greinilegt af samtölunum
sem við höfum átt við unga fólkið í
Eyjum að það situr sjaldnast auðum
höndum og er hæstánægt bæði með
félagslífið sem er í boði og eins þau
störf sem völ er á yfir sumartímann.
Þetta viðtal var það síðasta sem
við tókum í Eyjum á ferð okkar þang-
að fyrir nokkrum mánuðum. Önnur
hafa birst í fyrri blöðum. Æskan
þakkar góðar móttökur!
- E.l.
Þorsleinn Trausti og Jón Viðar - síður en svo vissir um að þeir vildu tala við Æskuna.
egja þeir Þorsteinn
og Jón Viðar
Þeir Þorsteinn
Traustason 14 ára og
Jón Viðar Stefánsson 15 ára voru í
fyrstunni tregir til að fást í spjall við
Æskuna. Kannski töldu þeir sig of
gamlafyrir blaðið! Þeir vildu þó ekki
viðurkenna það þegar þeir voru
spurðir að því - og féllust svo um
síðir á stutt samtal.
„Jú, það er alveg frábært að eiga
heima hér í Eyjum," sögðu þeir þeg-
ar við höfðum tyllt okkur niður um
stund. „Hérna er mikið af sætum
stelpum. Það er aldrei stundlegur
friður fyrir þeim; þær elta okkur alveg
á röndum! Það getur nú stundum
verið þreytandi."
Þorsteinn er í Barnaskóla
Vestmannaeyja en Jón Viðar
er f skóla „inni á Heiðarvegi“.
„Sá skóli heitir eiginlega ekki
neitt,“ sagði Jón Viðar. „Það er ekki
pláss fyrir okkur með 10. bekkinn í
Barnaskólanum eins og er.“
í tómstundum fara þeir oft í lík-
amsræktarstöð á staðnum en segj-
ast vera meira í Ijósalömpunum en
kraftlyftingartækjum. Auk þessa taka
þeir mikinn þátt í íþróttum, einkum
knattsþyrnu og handknattleik. Jón
Viðar dreymir um að verða íþrótta-
kennari í framtíðinni en hugur Þor-
steins stefnir aftur á móti á fjölmiðla-
nám.
Þeir félagarnir eru báðir Týrarar,
þ.e. félagar í Knattspyrnufélaginu Tý.
Jón Viðar æfði með 4. flokki í fyrra-
sumar og fór í keppnisferð með lið-
Æ S K A N 2 3