Skírnir - 01.08.1920, Blaðsíða 10

168
Erlendar tnngnr.
[Skirnir
niðrandi, þar sem uppruninn bendir á, að það tákni góð-
an eiginleika. En fornislenzkan á sér annað orð um sama
hugtak: það er »ráðgirni« — löngun eftir að ráða öðrum og
stjórna. Sá sem hefir rekist á þessi tvö orð og ber þau
saman, skilur margfalt betur en áður í hverju ambition er
fólgin. Um leið bregður birtu yfir sögu íslands. Ambition
forfeðra ykkar hér á íslandi var að ráða og stjórna; í
E.ómaborg leituðu metorðagjarnir menn sér atkvæða. Mun-
urinn er litill, en merkilegur. Frá þessu sjónarmiði likist
ísland á vorum dögum miklu meirð Rómaborg hinni fornu
en Islandi á söguöldinni.
En til þess að útlent mál verði sá dásamlegi skrúð-
garður, sem eg áður gat um, þá verður að komast inn í
það með góðum hætti. Og vitið þið hvað eg held að sé
bezta aðferðin til að komast inn í garðinn? Hún er sú,
að stökkva yfir múrinn Reyndar er hlið á garðinum.
Þar er hlaðið upp málfræðisbókunum, samtalsbókunum,
stílsefnunum og þýðingunum. Sá sem fer inn um þetta
hlið og ryður sér hægt og þunglega braut innan um ryk-
ið og þvæluna, verður daufur í dálkinn þegar hann kem-
ur inn í garðinn; augu hans eru þreytt, og greina því
illa fegurðina; hann nýtur ekki lengur þess unaðai', er
fylgir fyrstu óvæntu fundunum. Gerum þá ráð fyrir, að
maður staldri fyrst ögn við hliðið, og blaði dálítið í skræð-
unum, en að því búnu er einfaldast. að snúa við þeim
bakinu og hlaupa sína leið fram með múrnum, þangað til
kemur að hentugum stað; þá er að klifrast einhvern-
veginn upp á brúnina og láta fallast inn fyrir. Auðvitað
getur maðui’ komið illa niður og verið ögn ruglaður fyrstu
augnablikin: manni gengur illa að átta sig og er ekki
eins og heima hjá sér, en lialdi maður þá hugrakkur á
stað um göng og iunda garðsins, þá uppsker maður brátt
laun dirfsku sinnar. Svo eg sleppi líkingamálinu, þá er
ráðið að fá sér góða bók og sökkva sér niður í að lesa
hana, hvað sem tautar. Það skiftir engu, þótt orð, línur,
heilar blaðsíður fari í fyrstu fyrir ofan garð og neðan.
Smám saman verður andi hins nýja máls þeim innlífur,.