Valsblaðið - 24.12.1966, Side 63

VALUR
61
Einar Björnsson:
ÍSLANDSMÓTIÐ
ÞAÐ fer ekki á milli mála, að úr-
slitabaráttan um fslandsmeistara-
titilinn í knattspyrnu hefir aldrei,
allt frá því að Knattspyrnumót ís-
lands hófst árið 1912, verið jafn-
ari og harðskeyttari né meiri
spenna ríkt um endalokin, en á s.l.
ári. Aldrei fyr hefir það átt sér
stað, að til þyrftu að koma tveir
aukaleikir, svo úr því fengizt skor-
ið, hvor hinna stríðandi aðila skyldi
hljóta heiðurstitilinn „Bezta
knattspyrnufélag íslands“. Svo
jöfn voru „toppliðin“ IBK og
Valur.
Eftir leikina heima og heiman,
samkvæmt keppnisskránni, sigraði
Valur í Reykjavík með 4:3 en fBK
á Njarðvíkurvelli 3:2. Var því sýnt
að til aukaleiks myndi koma.
Aukaleikur sá fór fram á Laug-
ardalsvellinum hinn 25. september
í blíðskaparveðri og við meiri að-
sókn en nokkur annar leikur móts-
ins. Að loknum leiktíma var stað-
an 1:1. Það var Hermann Gunn-
arsson, sem skoraði fyrst fyrir
Val, en Jón Jóhannsson jafnaði
fyrir ÍBK er stutt var liðið á síð-
ari hálfleik. í fyrrihluta fram-
lengingarinnar skoraði fBK. Jón
Ólafur sendi knöttinn í netið úr
laglegum skalla Jóns Jóh. Stóðu
leikar síðan 2:1 fyrir ÍBK allt
fram á síðustu mínútu, og var út-
lit fyrir að Keflvíkingar myndu
fara með sigur af hólmi. En það
er nú svo, að leiknum er ekki lok-
ið fyrr en dómarinn hefir flautað
hann af, og eins það að síðustu
sekúndurnar eru ekki síður dýr-
mætar, en annar tími leiksins.
Þannig reyndist það í þessum á-
tökum. Á síðustu mínútu „dundu
ósköpin“ yfir Keflvíkingana, sem
svo djarflega höfðu barizt og
eygðu íslandsbikarinn í sjónhend-
ing og að hann væri þeirra að
rúmri hálfri mínútu liðinni. En
Sigurjón Gíslason framvörður og
Reynir Jónsson h. útherji gerðu
þessa draumsýn fBK að engu, er
aðeins 30 sekúndur voru til leiks-
loka. Með hárri spyrnu sendi Sig-
urjón knöttinn að marki fBK og
Reynir vel staðsettur skallaði úr
sendingunni og skoraði glæsilega.
Leiknum var lokið um leið og
knötturinn hafnaði í markinu.
Jafntefli og nýr aukaúrslitaleikur
var á næsta leiti.
Hinn 2. október fór svo fram á
Laugardalsvellinum annar auka-
úrslitaleikurinn milli Vals og fBK,
í allgóðu veðri, og að viðstöddum
enn fleiri áhorfendum en á fyrri
aukaúrslitaleiknum. Þá fengustloks
úrslit. Valur sigraði með 2:1. Kefl-
víkingar skoruðu fyrst. Það var
Högni sem sendi knöttinn inn, úr
aukaspyrnu, rétt utan vítateigs, er
stutt var komið leiknum. Fleiri
mörk voru ekki skoruð í fyrri hálf-
leiknum. f síðari hálfleiknum jafn-
aði Reynir úr hornspyrnu með á-
gætri spyrnu. Kjartan markvörð-
ur hugðist grípa knöttinn, en réði
ekki við hann. Knötturinn snérist
úr höndum hans og inn. Á 21. mín-
útu leiksins skoraði svo Ingvar sig-
urmarkið úr sendingu frá Berg-
sveini. Þannig lauk leiknum með
sigri Vals 2:1. Mikilli baráttu var
Hafsteinn Guðmundsson. Góður og gegn
Valsmaður, traustur forustumaður IBK,
og báðum trúr.
Reynir Jónsson kom mjög við sögu úr~
slita íslandsmótsins: Jafnaði með skalla
í lok framlengingar fyrri leiks, og skor-
aði úr horni í þeim síðari!
lokið og Valur fslandsmeistari árið
1966. En þá voru 10 ár liðin frá
því Val hafði hlotnazt sá heiður.
Ekki verður annað sagt en þessi
barátta um fslandsbikarinn, hafi
verið mjög skemmtileg og bæði lið-
in barizt vasklega. Keflvíkingar
sóttu sig mjög er á leið deildar-
keppnina og Valsmenn stóðu sig
yfirleitt vel í mótinu og sýndu oft
mjög góða leiki. Einkum er þess
minnzt hversu Keflvíkingar voru
dugmiklir í fyrri leiknum í aðal-
keppninni við Val, er þeir voru
fjórum mörkum undir í hléi gegn
engu. En réttu svo hlut sinn það
vel í síðari hálfleik, að aðeins eitt
mark skildi á milli. Að ná sér svo
vel á strik er svei mér ekki heigl-
um hent, til þess þarf samtaka og
sóknharða menn. Mér er til efs að
nokkrum öðrum en Keflvíkingum
hefði tekizt það. Lið þeirra er ó-
neitanlega eitt okkar bezta knatt-
spyrnulið í dag.
f síðari aukaleiknum áttu Kefl-
víkingar þó ekki eins góðan leik
og í fyrri aukaleiknum. Þó litlu
munaði að þeim tækist að jafna,
rétt fyrir leikslok, er vítaspyrnan
dundi á Valsliðinu, en Sigurður
Dagsson varði af mikilli list. Hans