Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1948, Qupperneq 24

24
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
Baldursbrá (1934-40), sem Þjóðræknisfélagið gaf út,
og varð það vinsælt í höndum hans. Eigi var það
heldur nein tilviljun, því að Sigurður kann manna
bezt lag á því, að rita fyrir börn og unglinga. Still hans
er lipur, léttur og áferðarfallegur; og hann á þann næm-
leik tilfinninganna og þýðleik hugarfarsins, sem nær til
barnshjartans. Og það er holt fyrir æskulvðinn að kom-
ast undir áhrif rita hans, hvort sem eru sögur hans eða
kvæði, því að göfug hugsun og siðferðisleg heilbrigði eru
þar samfara fögrum og skemmtilegum frásagnarhætti.
Mörg af eldri kvæðum Sigurðar vom ort á Islandi, en
fyrsta bók hans, Sögur og kvæði, kom út í Winnipeg
1900-03. Þar eru ýms vel ort kvæði, t.d. “Sögunarkarlinn”,
“Halta Finna” og “Guðsríki”, sem sýna ótvírætt ríka Ijóð-
gáfu höfundarins og göfuga lífsskoðun hans. Það er auð-
séð, að hann hefir opið auga fyrir ranglætinu í lífinu;
mannúðin er sterkur strengur í flestum kvæðunum. Átak-
anlega lýsir hann Höltu Finnu, sem hefir brotið skip sitt
og “ílækist á milli búa”. Og jafn glögg og samúðarrík er
lýsingin á “Sögunarkarlinum”, þó að sú mvndin sé sterk-
ari og ljósari litum dregin.
Hvað í Sigurði bjó sem skáldi, sást þó drjúgum betur í
kvæðabók hans Kvistir, sem út kom í Reykjavík 1910. Auk
þeirra ljóða, sem fyiT voru nefnd, eru hér mörg prýðileg
kvæði bæði að frágangi og fegurð: “Sumarósk”, “Mús í
gildru”, “Jólahugsun”, “I leiðslu” og “Mansöngur”, að
nokkur séu talin. Margar stökur hans eru einnig ágæt-
lega kveðnar og þmngnar tilfinningu, t.d. “Krummavísa:
“Sorglegur er svipur þinn,
svangur ertu, krummi minn,
eg skal far’ að flýta mér,
og finna ugga handa þér.”