Heimilisvinurinn - 01.03.1905, Qupperneq 18

18
Flestum prestum og mörgum öðrum kemur
saman um, að það væri æskilegt, að þau kæmust
víða á, hjer á landi. „En erfiðleikarnir eru svo
margir,“ bæta þeir allopt við — og stinga svo hönd-
um í vasana. Þeim prestum, sem eru svo illa
settir, að þekkja ekki neinn trúaðan leikmann í
söfnuði sínum, sem vill styðja þá, er nokkur vork-
utin, þótt þeir ráðist ekki í að stofna kristilegt
ungra manna fjelag. — Þótt þeir megi hins vegar
ekki gleyma því, að slikt fjelag gæti þó með Guðs
hjálp orðið til að ala upp „meðhjálpara" eða starfs-
bræður handa þeim, ef þeir vildu biðja um dug og
þolinmæði til að sinna. þvi nokkur ár með fullri alúð.
— Sjeu nokkrir kristnir áhugamenn í söfnuðinum,
ætti presturinn að fá þá til að stofna kristilegt
æskumannafjelag með sjer, einkanlega, ef þeir væru
dálítið menntaðir. Þannig væri mjög æskilegt, að
barnakennarar tækju þátt í slíku stai-fi. —
Barnaguðsþjónustur og kristileg unglingafjelög
eru vinsælli meðal aimennings hjer á landi en svip-
uð frjáls starfsemi meðal fullorðna, — liklega með
fram af því, að fóik heldur „að krakkarnir verði
þá þægari," — enda mun ekki trútt um, að sum-
um foreldrum bregði í brún, þegar heyrist, að ein-
hverjir hafi tekið sinnaskiptum í K. F. U. M., og
sjeu farnir að láta bera á því. — - En því minni
hleypidómar, sem hreyfingunni mæta, því hægra
ætti að vera að fá leikmenn til að sinna henni. —
Á hinn bóginn ætti að vera óþarfi að minna menn