Muninn - 01.05.1960, Blaðsíða 8

,,Já, einmitt það, — en hvað hefur þú set-
ið lengst?“
„Það mun hafa verið í dönskutíma í 3.
bekk hjá Jóni Árna, en þá sat ég allan tím-
ann á naglabretti til þess að halda mér vak-
andi, — en hafið mig nú afsakaðan um
stund, — ég þarf eiginlega snöggvast á
kukkhúsið.“
Að svo mæltu vindur Þorbjörn sér fram
úr rúminu, dreafur tungu- og reimalausa
skó á fætur sér.
Við horfum í forundran á skótau spek-
ingsins, og er hann sér það, segir hann glott-
andi, um leið og hann fer: „Eg hef nefni-
lega aldrei notað skóreimar.“
Á meðan spakmennið er á kukkhúsinu,
ræðum við lítið eitt við Pál, sem er hinn
margvísasti maður.
Þegar Þorbjörn kemur aftur, segist hann
hafa liitt Einar Gtinnar Dalamann.
,,Er ykkur ekki allvel til vina, ykkur Ein-
ari?“ spyrjum við.
„Nei, J:>að er nú eitthvað annað, enda er
Einar vondur strákur og illa kynntur," segir
Þorbjörn.
En sem hann Iiefur þetta fram sagt, ryðst
nefndur Einar inn í herbergið. Hófst þá
Jíegar hin harðasta rinnna milli Dalamanns-
ins og spekingsins út af vangoldnum skuld-
um liins fyrrnefnda í Morgunblaðssjóð
þeirra félaga. Sáum við okkur þann kost
vænstan að hverfa á braut um sinn, og um
leið og við fikrum okkur fram af loftskör-
inni, barst á eftir okkur hávær umvöndun
spekingsins og „þrýstiloftskenndur vél-
byssuhlátur" Dalamannsins.
G. G. K. og Ó. E.
Úr ritgerð: Veturinn verður árlega mörg-
um mönnum að bráð. ... — Þýðing: Þá fór
hún upp í flugvél og lagði land undir
fót. . . . — Endursögn í íslenzku: Þá brást
Suttungur í arnarham og flaug sem fætur
toguðu....
SMÁSAGNASAMKEPPNIN
Sjö sögur bárust í smásagnasamkeppni
Munins, er lauk í ofanverðum aprílmán-
uði. íslenzkukennarar skólans fengu sög-
urnar til umsagnar. Töldu þeir enga þeirra
eiga sérstaka viðurkenningu skilið. Skipti
ritnefndin því verðlaunaupphæðinni milli
Jreirra Davíðs Gíslasonar, Mikaels Mikaels-
sonar og Jóns Sæmundar Sigurjónssonar, en
þeir sendu allir ágætar sögur. En vegna
annarlegra ástæðna gátum við ekki birt
þær allar 3 og biðjum höfundana velvirð-
ingar á Jrví. Öllum, sem Jrátt tóku í sam-
keppninni, þökkum við þeirra framlag og
dómnefndinni fyrirhöfnina. Ritnefndin.
ATHUGASEMD
I síðasta blaði birtist grein undir yfir-
skriftinni „Hvað geta bæjarbúar gert fyrir
skólann minn?“ Átti að fylgja greinargerð,
en hún féll niður.
Svo er mál með vexti, að Ásgeir Jakobs-
son forstjóri efndi til ritgerðasamkeppni í
skólanum um jretta efni. Barst aðeins ein
ritgerð, og var höfundur hennar Björn
Teitsson frá Brún. Veitti Ásgeir honum
verðlaunin.
Er það ekki með öllu vanzalaust, að eigi
skyldu fleiri nemendur vilja rita um svo
merkilegt málefni. Væri ekki óeðlilegt, þótt
velunnarar skólans Jn'eyttust á að greiða
götu okkar, er þeir fá slíkar undirtektir.
Ásgeir á hins vegar hinar mestu þakkir skil-
ið fyrir greiðasemi sína og velvild í skólans
garð. Hefur hann m. a. styrkt Muninn á
ýmsa lund, bæði auglýst meir í blaðinu en
nokkur annar aðili og einnig annazt sölu
þess í bænum.
Færum við honum beztu þakkir fyrir
blaðsins hönd. Ritnefndin.
80 M U N I N N