Dýravinurinn - 01.01.1885, Page 10

4
Nú uröu menn næsta glaðir í Aberdeen; menn tóku reipi og stiga, og
aðalsfrú Byron lagði af stað með öllum þeim'Tnönnum, sem lmn gat náð í, og
fór á eptir Hrólfi fet fyrir fet. Á leiðinni var hún frá sjer numin af gleði, og
lofaði guð fyrir, að barn hennar var enn þá lifandi.
Eptir liðuga hálftíma göngu, nam hundurinn staðar rjett við lítinn
foss, vegurinn lá þar niður á milli djúpra gjáa, og þar nam fiokkurinn því staðar.
þá er hundurinn var kominn að þessum stað, fór liann þegar umsvifalaust niður A
eptir hengiflugi ofan í djúpa gjá. Ef frú Byron hefði farið á eptir hundinum,
hefði hún mátt eiga dauðann vísan. Hún hrópaði þá í ofboði á son sinn með
nafni. Neðan úr gjánni kom svarið frá drengnum, og sagði hann nákvæmlega,
hvar hann lá. Fjallabúi, sem var með mönnunum frá Aberdeen, til þess að
hjálpa þeim, lagðist þvers um yfir gjána og kallaði niður til hans. Með miklum
erfiðleikum og liættu var hann loksins dreginn upp með reipunum; þegar er
höfuð hans kom upp úr gjánni, hætti móðir hans lífi sínu, til þess að leggja sig
niður að honum og grípa í hann. Byron var frelsaður, en liann lá lengi í öng-
viti í örmum móður sinnar. þegar hann lauk augunum upp aptur, stóð Hrólfur
og sleikti höndina á lionum.
Mörgum árum eptir var Byron orðinn frægt skáld, og ávallt átti hann
liundinn, sem hann átti það að þakka, að hann frelsaðist frá skelfilegum dauða.
Byron hjelt mikið af hundum, eins og kunnugt er; og þegar liann missti æsku-
vin sinn Hrólf, þá er sagt, að hann hafi grátið eins og barn.
Seinna átti Byron annan hund af Newfoundlandskyni. Hann hjet
Boatswain; þótti Byron ákaflega vænt um hann og átti hann í mörg ár. [>á er „
Byron var á skemmtisiglingum, kastaði hann sjer opt útbyrðis, til þess að reyna
hundinn, en jafnan stökk Boatswain á eptir, greip í frakkakraga Byrons og
synti með hann í land, og rjeð hann sjer þá varla fyrir gleði. Hundur þessi dó
1808; setti Byron þá legstein yfir hann, er þessi orð stóðu á: „Jeg hef að eins
átt einn vin — og hann hvílir hjer“. Eptir dauða Byrons hefur honurn verið
reist lílmeski, þar sem Boatswain liggur við fætur honum, og er myndin í bók-
inni af þessu líkneski.