Heimilisblaðið - 01.07.1945, Síða 25

145
HEIMILISBLAÐIÐ
þeim. Hún etóð svo nærri lionum, aö hann gat snert
hana með því að rétta út höndina.
Hann beit endann af vindlinum og kveikti á eld-
8Pýtu. — Það er Rossland, sagði hann. — Þér eruð
llrædd við Rossland?
Ja-á, að vissu leyti, en þó ekki hann sjálfan. Ég
gæti hlegið að Rossland, ef það væri ekki liinn.
Hinn. Því í skollanum talaði hún þannig undir rós?
Hún virtist engan áliuga hafa á að skýra þetta fyrir
^onum, en beið aðeins eftir ákvörðun hans.
Hvaða hinn, sagði hann hvatskeytlega.
Það get ég ekki sagt yður. Ég vil ekki, að þér
Hatið mig. En ég veit, að þér hatið mig, ef ég segi yður
8£>önleikann.
‘ Þá viðurkennið þér, að þér farið með ósatt mál,
8Varaði hann hranalega.
þetta virtist ekki hafa þau áhrif á hana, sem hann
J°st við. Hún hvorki reiddist né glúpnaði. En hún
r° lítinn vasaklút upp úr vasa sínum og brá lionum
llPP að augunum. Hann sneri sér við og leit út um
KÉiggann, því að hann þóttist viss um, að hún væri
a» i , r
Derjast við grátinn. En hún stillti sig strax.
Nei, ég er ekki að ljúga. Það, sem ég hef sagt
^ Uri er satt. Ég hef ekki sagt yður meira, af því að ég
v^ ekki ljúga að yður. Ég bið yður að afsaka, að ég
ef verið að eyða fyrir yður hvíldartímanum, herra
°H. Þér hafið sýnt mér góðvild með því að reka mig
* ut ur káetu yðar. Mér hefur skjátlazt — það er
allt og sumt. Ég þélt------.
Hvernig hefði ég átt að gera það, sem þér báð-
u um? tók hann fram í.
hélt í
veit það ekki. En þér eruð karlmaður. Ég
emfeldni minni, að þér munduð sjá einhver ráð,
, ,eS se nú, hve heimskulegt það var að láta sér detta
a í hug. |>ag er ómögulegt. Hún fálmaði eftir hurð-
arhúninum.
Já, þag
var barnalegt, sagði hann, en rödd hans
^ai blíðari. — Hugsið þér nú ekki lengur á þennan
. ungfrú Standish. Farið nú til káetu yðar og legg-
1 trl svefns. Látið ekki Rossland angra yður. Ann-
8 skal ég segja þeim manni til syndanna, ef þér viljið.
Hóða nótt, herra Holt.
en
JJ -
Un var búin að opna dyrnar og var að ganga út,
sneri sér við í dyrunum og brosti, en í augum henn-
ar blikuðu tár.
Góða nótt.
Góða nótt,
vettvangur undanfarin ár. í nýlegum
fregnum um styrjaldartjónið í Frakk-
landi, sem byggðar eru á opinberum,
frönskum heimildum, segir, að það muni
taka lieilan mannsaldur að bæta tjónið.
Gereyðilagðar voru meira en hálf önn-
ur milljón íbúða, sem í bjuggu um finim
milljónir nnanna. Er húsnæðisskortur-
inn 6vo ægilegur, að stundum búa tíu
manns í einu herbergi.
í innrás bandamanna voru margar
borgir lagðar næstum alveg í eyði, og
í sumum þeirra er ekkert hús uppi-
standandi. Þær borgir, sem verst eru
leiknar, eru t. d. Amiens, Beauvais,
Roucn og St. Lo. Auk þessa er svo unt
að ræða margvíslega aðra eyðileggingu,
sem suinpart verður aldrei bætt, 6VO
sem eyðilögð listavcrk og fornfrægar
byggingar. — Talið er að tjón Frakka
sé helmingi meira eflir þessa styrjöld
en heimsstyrjöldina fyrri.
MdSurinn, sem losa&i sig vift
fingraförin.
Það er kunnara en frá þurfi að segja,
að fingraför glæpamanna cru cinhver
allra skæðasti vitnisburðurinn gcgn
þeim, enda hafa þau mörgum slíkum í
koll komið. Það er oft á tíðum erfitt
að stunda „handverkið“ án þess að láta
eftir sig fingraför og þegar 'gera má ráð
fyrir, að lögreglan bafi eftirmynd af
fingraförum viðkomandi manns, cr ekki
vandséð, liver málalokin muni verða.
Það er algerlega óþekkt fyrirbrigði, að
fingraför nokkurra tveggja inanna séu
eins, jafnvel ekki tvíbura. Hvarvetna um
lieim hefur lögreglan í fóruin sínum gíf-
urlegan fjölda eftirmynda af fingraför-
um, sem er þannig fyrir komið, að á
örskammri stund er liægt að ganga úr
skugga um það, livort fingraför, sem
„koma inn“, ern til í safninu. Þannig
hefur alríkislögreglan ameríska i fór-
um sínum 57 millj. eftinnynda af fingra-
förum, og um 125 þús. bætast við dag-
lega.
Það ræður því af líkum, hvort „at-
vinriu“-glæpamönnum mundi ekki vera
það mikið áliugamál að losna við fingra-
för sín, enda er það svo. — Ymsar til-
raunir liafa verið gerðar í þeim efnum
hér áður fyrr, en allar án árangurs. Þetta
var því álitið ógerlegt með öllu og ekki