Heimilisblaðið - 01.05.1968, Page 6
*>=<» BEIRUT
Eftir GEORGE KENT
Ævintýraborgin í Austurlöndum nœr, þar sem Austurlönd og Vesturlönd mœtast, þar sem
olían streymir og milljónagróðinn liggur og bíður á nœsta leiti.
Beitut, liöfuðborg Líbanons, er ævintýra-
legasti og mest heillandi staður í heimi. Þessi
hafnarborg við Miðjarðarhafið, með hinu
gríðarmilda upplendi arabiskra ríkja, er
hrærigrautur trúarbragða, menningarstrauma
og undirferlis ■—- borg furðulegustu and-
stæðna. Konur, huldar þéttum slæðum, trítla
rétt fram hjá stúlkum í bíkíní-sundfötum, sem
liggja í sólbaði á ströndinni. Arabahöfðingj-
ar, sem áður fyrr riðu úlföldum, aka nú
Cadillac-bílum. I fínum cocktail-boðum er
hægt að sjá heila kindaskrokka steikta á tein-
um, en þjónar, með fez (tyrkneskar kollhúf-
ur) á höfðinu og í pilsbuxum, ganga um og
bjóða drykki. Skvjakljúfar eru byggðir upp
með hraða, svo að New York getur ekki einu
sinni fylgzt með. Þar eru bankar með loft úr
teak-viði og grindur úr rósrauðum marmara.
En það eru líka til litlar, sóðalegar skrifstof-
ur, þar sem karlmenn í trosnuðum skyrtum
sitja og öskra í símann fyrirskipanir um
heila skipsfarma og semja um milljónaupp-
hæðir.
I Beirut eru nokkurn veginn jafnmargir
kristnir og múhameðstrúar, þó að hún sé eig-
inlega arabisk borg. Göturnar úa og grúa af
prelátum úr grísku rétttrúnaðarkirkjunni,
ann. Einnig hefur tekizt að finna samhengi,
sem hefur hagkvæmt notagildi, milli sjávar-
hitans við Hawaii og fiskigangnanna.
Eins og kunnugt er snúa laxar og aðrir
saltvatnsfiskar aftur, þegar þeir ætla að fara
að hrygna, til þeirra vatnsfalla, þar sem þeir
sáu sjálfir dafsljósið. Þessi einkennilega átt-
hagatryggð gerir það fært að kynbæta þessa
fiska, eins og kvikfénaður og önnur húsdýr
eru kynbætt. Til dæmis hefur prófessor Laur-
en Donaldson við háskólann í Seattle unnið
að vísindalegri rækt Chinook-laxins. Hann
vonast til þess að geta, með kerfisbundnu
máhameðskum leiðtogum í síðum skikkjum,
mótmælendaprestum og kaþólskum, og við og
við sést Gyðingarabbíi. Þó að Arabar hati
Gyðinga, búa þó í Beirut um 2000 Gyðing-
ar, og hafa þeir búið þar marga mannsaldra
án þess að láta það á sig fá.
Ef þér getið komizt af án þess að sofa,
lilýtur Beirut einmitt að vera staður við yðar
hæfi. Á hvaða tíma sem er, allan sólarhring-
inn, er hægt að fá eitthvað að eta og drekka,
það er hægt að fara í bankann, leigja sér
íbúð, kaupa hatt, leita ráða hjá málaflutn-
ingsmanni, selja hús eða fara út að dansa. I
hlutfalli við íbúatölu sína hefur Beirut fleiri
banka en Bern, fleiri veitingahús en París,
fleiri næturklúbba en Port Said, og spilavít-
ið er stærra en í Monte Carlo. Hún er staður-
inn, þar sem austur og vestur rekast á —
með hvellum málmhljómi, glamri í gullstöng-
um og hringli í peningum, sem verið er að
telja og hlaða upp. Stórir amerískir bílar
mynda teppu í mjóum strætunum, og í búð-
unum er hægt að kaupa allt frá tyggigúmmíi
til demantskóróna.
Beirut stendur á nesi, sem skagar út í Mið-
jarðarhafið. Göturnar liggja upp í móti og
eru erfiðar uppgöngu frá dásamlegri, silfur-
úrvali undaneldisfisks, ræktað lax, sem verð-
ur snemma kynþroska, framleiðir mörg egg,
eignast heilbrigð seiði, hefur mikinn viðnáms-
þrótt gagnvart sjúkdómum og hefur traust-
an og holdmikinn skrokk.
Það er brýn nauðsyn að starfinu að því
að finna og notfæra bjargarlindir hafsinS
verði hraðað sem mest. Það er miklu mikil-
vægara fyrir framtíð mannkynsins, að við
verðum handgengin hafinu, sem þekur 70%
af yfirborði plánetu okkar, en að gera upp-
drátt að tunglinu.
HEIMILISBLAÐlP
94