Jólabókin - 24.12.1910, Qupperneq 20

20
í muslerinu. Oj> hann hefði feginn viljað fá tóm
til að skoða liann betur.
Þau gengu nú skamma stund og komu út i
musterisgarðinn. Þar var breið og djúp gjá í
bergið — alveg eins oghúnhafði verið fráómuna-
tíð. Salómon'konungur liafði sem sé ekki viljað láta
fylla liana, þegar hann bygði musterið. Enga brú
hafði liann látið gera yfir hana, né heldur selt
nokkrar varnir á gjárbarmana. í pess stað hafði
hann lagt yflr þvera gjána afarmikið og hárbeitt
sverð, og vissi eggin upp. Og enn lá sverðið í
sömu skorðum, eftir allar þær aldir og umbylting-
ar, er síðan voru liðnar. En nú var það því nær
brunnið sundur af ryði og svo hrörnaður umbún-
aðurinn, að sverðið riðaði er gengið var þar í
nánd.
t’egar kouan leiddi drenginn fram hjá gjánni,
spurði hann: »IIverskonar brú er þctta?«
»Salómon konungur lagði hana«, sagði móðir
lians, »og við köllum hana paradísarbrú. Kom-
ist þú yflr gjána á þessari nötrandi brú — sverðs-
egginni, sem cr þynnri en sólargeisli, þá er þérvís
vist í paradís«; og hún brosti við og hraðaði ferð-
inni scm mest, en drengurinn uam staðar og horfði
á sverðið, unz hún kailaði á hann.
Hann lilýddi henni, en leitt þótti honum að
hún skyldi ekki fyrr hafa sýnt honum þessa kyn-
legu hluti, meðan tími var til að virða þá fyrir sér.
t*au liéldu nú áfram viðstöðulaust, unz þau