Jólabókin - 24.12.1910, Side 37

37
Á aðíangadaginn sjálfan tekur út yflr. í flest-
um verksmiðjum og vinnustofum eru menn látnir
vera lausir við vinnu kl. 3. Þá er farið út til að
ljúka þvi síðasta af, sem enn er ógert fyrir jólin.
Hamingjan hjálpi þeim, sem er óvanur stórborg-
arlífl og lendir í þeirri þröng, sem þá er á göt-
unum. Eða þeim, sem er óframfærinn meinleys-
ingi og vill lofa öllum að komast að á undan sér.
Um sumar búðirnar eru brein og bein áflog, —
hrindingar og ryskingar á inilli allra, karla og
kvenna, með óhljóðum og illum látum. Oft verð-
ur lögreglan að skerast í leikinn og dreifa mann-
fjöldanum. Og oft er það i slikri þvögu, að þjóf-
ar og bófar leika brögð sin.
Frá slóru vöruhúsunum rýkur hver vöruvagn-
inn á stað eftir annan, hlaðinn með varning í um-
búðum, sem sendur er heim til kaupendanna.
Ökumaðurinn situr í háu sæti; hann cr meðháan
pípuhatt á höfði, lagðan silfurlituðum borða,
drembilegur á svipinn og ckur með fullu brokki
á alt, sem fyrir verður. Feir verða að ábyrgjast
sig sjálfir, sem fyrir honum verða. Hann má við
engu hlifast, því að annars væri vonlaust um, að
hann kæmi fram erindum sínum. — Vesalings
klæðasalarnir eiga verst; allir þurfa að fá sér nýja
flík fyrir jólin; enginn vill »fara í jólaköttinn« þar,
frernur en hér. Par eru ekki grið gefln. Meist-
arinn stendur sjálfur í búðinni, rcnnandi sveittur,
og liamast að afgreiða mcnn. Hjálparlið hans