Iðunn - 01.01.1888, Page 77

Frelsisherinn.
71
f>eir héldu áfram að drekka og tala saman ; þá
kom það meðal annars npp úr kafinu, að Iíerdís
hefði átt góðan þátt í því, að Hallr hafði snúizt á
hina réttu leið, því að hún hefði sagt honum, að
honum væri ekki til nokkurs hlutar að hugsa, að
þau fengi að eigast, nema hann hætti við Frelsis-
herinnn.
Að stundu liðiuni kom .Herdís inn.
það var ekki að sökum að spyrja : Einar rak
hana til þess að setjast á milli þeirra, og harð-
skipaði þeim að kyssast. Svo klappaði liann ómjúkt
^ herðarnar á dóttur sinni, svo að liún kiknaði við
á stólnum, og sagði :
“Ertu nú ánægð '? Nú ertu búinn að fá mannsefni
1 bóliðn.
Hún roðnaði við og gegndi engu.
Einar skellihló.
Hallr sagði heldr ekkert, nema tók ofrlítið þétt
utan um hendina á henni undir borðinu, og sagði
lágt:
»það er búið !«
Einar gamli tæindi nú glasið sitt enu — það var
það fimta —, og var nú orðinn hér um bil út úr;
hann hefði oltið út af stólnum, hefði Ilallr ekki
hrugðið við og náð í hann.
þau koniu lionum þá bæði upp í rúm.
Enn þegar þau höfðu hagrætt honum á koddan-
Uln. svo vel sem þau gátu, snnri karl höfðinu ögn
Vlð á koddanum og drafaði :
“Ja — ef þú drepr ekki andskotans Frelsisherinn,
Öallr, og kæfir liann niðr, þá skaltu fá fyrir ferð-