Iðunn - 01.01.1888, Qupperneq 84

78
Jónas Jónasson :
-----— Brúðkanp Halls og Herdísar varð eíns-
og erfisdrykkja eftir Frelsisherinn.
|>að var haldið á Jónsmessu um vorið í Skarði.
jiað var um 60 manns í brúðkaupinu.
Teitr var nýbúinn að reisa stofu mikla ; var hún
óþiljuð, enn tjölduð innan ábreiðum og áklæðum,
og liinn bezti veizlusalr.
Um kveldið var ið yndislegasta veðr, blæjalogn
og blíða ; himininn var lítt skýjaðr.
Yíir norðrloptið lágu þéttar skýjaraðir, enn heið-
ríkt niðr við sjóndeildarhringinu. Sól var horfin í
lraf út, og rann með sjónurn ; það var eins og gló-
andi eldskjöldr veltist með haffletinum.
Logandi geislahaf svall og ólgaði á iðandi bár-
unum út á firðinum. það var eins og allr fjörðr-
inn væri glóandi gullbráð, sem titraði við í höndum
náttúrunnar.
Skýin glóðu og loguðu í öllum litbrigðum aftan-
roðans á norðrloftinu. Sumstaðar var eins og blóð
fossaði ofan af einum hamrastallinum á annan ;
sumstaðar sá á horn og hlöð á saffranmötli kveld-
roðadísarinnar, enn sumstaðar ólgaði litaprýðin í
öllum tilbreytingum frá daufum fölva upp í sterk-
asta blóðlit á lithun bletii.
þetta var alt af að breytast. Sólin fór að dýfa
sér í sjóinn, og sendi geislandi logakrúnuna langt
á lopt upp ; loksins hvarf hún til fulls.
þá var eins og gullbráðin á firðinum storknaði
alt í einu; geislahafið dofnaði, og birtan fór að
minka.
Kveldroðinn á skýjunum fór smámsaman að dofna;