Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1916, Qupperneq 65

IÐUNN]
Endurminningar.
361
þann kalla, sem honum var fjrrir sellur, var hann
jafnan lálinn snúa nokkrum selningum af íslenzku
á dönsku. Aldrei bjó Jónas sig út með neina bók lil
að láta snúa úr, en bað okkur jafnan í belcknum að
lána sér einhverja íslenzka bók. Eitt vor bar svo til
sem oftar, að Jónas bað okkur að ljá sér bók til að
snúa úr. Svo stóð á, að póstskip var nýkomið og
hafði ég kvöldið áður keypt mér »Gandreiðina«, sem
hafði komið með skipinu; liafði ég liaft hana með
>nér um morguninn og lesið bana í fyrstu tímunum.
Þegar Jónas kom inn í kenslutímann, spurði hann
nð vanda: Hver ykkar getur Iéð mér íslenzka bók
U1 að uertera (snúa) úr? Eg var við spurningunni
húinn og stóð upp og færði lionum Gandreiðina. Og
hafði ég opnað hana, þar sem mér þólti lientast.
l5egar þar að kom, fór Jónas að lesa upp íslenzkuna,
sem pilturinn, er uppi var, átti að snúa, og byrjaði
svo: vKammerrád: Naa, eiginlega i þvi falli, þinn
djöfuls pamfíll«. Jónas setti dreyrrauðan og segir:
iiHvaða andskotans bull er þetla?« — »Það er ný
hók, sem kom með póstskipinu; ég er satl að segja
ekki búinn að lesa hana«, sagði ég með mesta sak-
leysis svip, en Jónas bað um að láta sig fá einhverja
aðra bók. Alment bláturstíst varð um allan bekkinn,
því að allir þektu, að orðin voru algengt orðtak
Eristjáns kammerráðs á Skarði; en svo vildi til, að
'lónas var þá ný-kvæntur dóttur kammerráðsins.
Heldur var Jónas hversdagsgæfur, en funi bráður er
hann skifti skapi.
Ejórði kennari var Jón Þorkelsson, er síðar varð
1-ektor. Ævisögu hans liefi ég ritað í Andvara 1904
°8 lýst honum þar svo sall og rétt, sem ég framast
kunni. Fer ég því ekki fleiri orðum um hann hér.
Þá var Halldór Guðmundsson næstur og var hann
SeUur kennari hauslið 1862 og varð ekki fastur