Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1930, Síða 4

114 1930. IÐUNN
II.
Þú vilt ekki fáeinum gefa gullið,
sem Guð hefur öllum veitt!
Sjá, jörðin er breið og barmafull
af brauði, sem allir fá neytt.
Ríki maður, réttu út hendur,
af rausn er þér veizla gjör.
Sjá fagrar merkur og frjóar lendur
og fríðan, drekkhlaðinn knör.
Hef þú upp augun, sjá — alt er það þitt,.
sem er og kemur og varð.
Hvað hafa konungar kallað sitt
nema kraft þinn og starfs þíns arð?
Höllin er prýdd því, sem hreysi þitt skorti
í hundrað og þúsund ár.
Og vélin er brösuð við blóðhita þinn.
Nú býðst hún að lækna þín sár.
Hún býður, að þig skuli bera um höf,
hún býðst til að færa þér alt,
byrðina af öxl þér, birtu í hús þitt,
og brauð þeim, sem heima svalt.
Blessaðu þessa blikandi veli,
blakkir og marrandi hjól,
því þau eiga að mala þér brauð og blessun
og byggja þinn veldisstól.