Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1930, Side 6

116
1930.
IÐUNN
Og lít upp og sjá hina breiðu bygð
með bleika velli og tún,
litla bletti við litla bæi,
þitt landnám og starfs þíns rún.
Nú læturðu gufuna geysast á kargann
og grafa þar stáltönnum í,
og brjóta rimann og bylta og þurka
bleytur og fúadý.
Og sjá þú hvar rísa samvinnuhverfin
í sveit, sem var mannfá og snauð.
Og vélarnar syngja þar vetur og sumar
um vinnu, arð og brauð.
Svo færirðu síðasta fljótið í stokk,
á fossinn stálrekið band.
Og heill þér, sem myrkur og hungur leiðst,
þá hefur þú numið þitt land.
Og vélin syngur og arðurinn erjar,
en öllu jafnskiftir þú,
sem vinnandi hendur af verðmætum skapa
og vitið dregur í bú.
Menn sögðu, að lík skyldu gjöfura gjöld,
þá geldur þú betur en vel:
gott fyrir ilt og rétt fyrir rangt
og rausn fyrir skort og hel.