Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1930, Qupperneq 59

IDUNN
íslenzkar samtíöarbókmentir.
169
von. Þeirra sess er að náttúrunnar lögum neðar, en
alt um það ber þau lægra, en búast mætti við. Þau
stritast við það, velflest, að skemta skrattanum með því
að villa mönnum sýn í stjórnmálum og Iofa þeim að
ganga þess duldum, hvað um er að vera með erlendum
þjóðum. (Undantekningar, eins og Lögrétta, breyta ekki
heildarsvipnum). Ekki sjaldan ber það við, þegar lítið er
gert úr einhverju hérlendu, að menn sverja og sárt við
leggja, að slíkt þekkist ekki með menningarþjóðunum.
Þetta hálf-hjákátlega tal á þó við um blöðin — hic
Rhodus, hic salía! Eg er ekki viss um, að annað sé
öllu tilfinnanlegra manni, sem fer frá útlöndum til Is-
lands, en skortur á góðum blaðakosti, þegar hingað
kemur. Dagblöðin vísa leiðina: Kjánalegur stjórnmála-
vaðall og fáeinar skýringalausar símfregnir — það á að
vera nóg handa lítilþægum almenningi! Oft læðist inn í
huga manns efi um það, hve margir blaðamenn það
muni eiginlega vera, sem hafi komið sér upp hjálpar-
gögnum (svo sem t. d. spjaldskrám) við vinnu sína. — En
þótt margt sé illa um blöðin, hæfir ekki að draga af
þeim það, sem vel er: Tvö dagblöðin hafa sýnt svo efa-
Iausa þekkingu á abyssínskri tungu, að ekki verður orða
bundist um það.
Þess er heldur ekki von um vísindaritin, að þau séu
kjarni bókmentanna. Fyrst er það eðli allrar vísinda-
fnensku, að hún er einskonar munkastarfsemi. Það, sem
þar gerist markverðast, er vanalega langrar stundar verk,
unnið í kyrþei utan við þjóðveginn. Hitt er annað mál,
að þess háttar verk geta orðið mikils valdandi, þegar
stundir líða. Þetta er um vísindamensku alment. En þar
til koma hinar sérstöku ástæður hér á landi, fámenni
°9 aðrir erfiðleikar, sem eru á því að stunda hér vís-
mdastörf. Þessir erfiðleikar hafa verið mjög alvarlegir á