Kirkjuritið - 01.01.1935, Qupperneq 68

Kirkjuritið.
ÍSLENZKAR BÆKUR.
Skólaræður og önnur erindi eftir séra Magnús Helgason mun
vera bezta bókin, sem komið hefir út á liðnu ári, líkt og sagt
var áður um „Kvöldræður“ hans.
Fyrsta ritgjörðin „Uppeldi og heimilishættir i Birtingaholti
fyrir 70 árum“ er stórmerk menningarsöguheimild og franiúr-
skarandi vel og skemtilega rituð.
Þá taka við ræður við setningu og slit Kennáraskólans fra
árunum 1908—1929. Eru þar á meðal bæði vigsluræða Kenn-
araskólans og síðasta skólauppsagnarræðan, sem séra Magnús
hélt. Hver ræða býr yfir nýrri meginhugsun, sem er framsett
þannig, að hún hlýtur að verða minnisstæð. Hafa þær orðið
til þess að minna ýmsa á skólaræður E. Tegnérs.
Síðustu erindin eru öll um fræðslumál, einkurn um kristin-
dómsfræðslu barna. Er þar mörkuð sú stefna, sem síðan hefir
verið tekin í þessum málum, að meira og minna leyti. Gefur
það góða hugmynd um brautryðjandastarf séra Magnúsar, að
bera þau saman við sögu fræðslumálanna eftir þann tíma. Sein-
asta erindið, ,,Fræðslumál“, sem flutt var 1917, mun mörgum
þykja allra veigamest. Má telja það „klassiskt“, eins og siða-
skiftafyrirlesturinn frá sama ári og fleiri erindi í „Kvöldræð-
um“.
Kennarasamband íslands gefur bókina út.
Hugheimar eftir Pétur Sigtirðsson kennimann.
Ljóðabók þessi kom út síðastliðið sumar, en hefir lítt eða
ekki verið getið í blöðum né tímaritum. Hún á það þó fylli-
lega skilið, því að hún hefir bæði fagran boðskap að flytja og
buningurinn ber þess vitni, að höfundurinn er hagur 'á mál
og rím. Hún er einn liðurinn i því göfuga starfi, sem höfund-
urinn vinur með þjóðinni af framúrskarandi áhuga og ósér-
plægni. Margt er í bókinni vel og spaklega sagt, eins og t. d.
þessar hendingar:
En jafnan sá, er keppir vel, þótt kosti blóð,
á kraft til þess að rísa upp hjá heilli þjóð.