Kirkjuritið - 01.12.1935, Qupperneq 32

426
Ásmundur Guðmundsson:
Kirkjuritið.
Ýmsir væntu mikils af henni, en lögðu þó áherzlu á, að „prófa
skyldi alla hluti“, sem hún hefði að bjóða, og „halda aðeins því,
er bezt væri“. Formaður Innra trúboðsins Chr. Bartholdy kvaðst
vænta samstarfs við hreyfinguna og meiri vakningar með þjóð-
inni.
f ársbyrjun 1935 varð komið á allstórum landsfundi, og stóðu
aðallega fyrir honum fylgismenn hreyfingarinnar í Árósum og
á Mið-Jótlandi. Fundarmenn urðu um 1000 alls, meginþorri
jjeirra Innra trúboðs fólk. En vakningaraldan, sem búist var við,
reis ekki. Ýmsir urðu því fyrir sárum vonbrigðum. Þannig skrif-
aði t. d. einn prestanna: „Við höfum komist að raun um það,
að við erum of ungir og eigum ekki þrótt til að valda svo stór-
um fundi. Einkum liafa þau mót mistekist, sem allir hafa átt
aðgang að“. Afstaða fundarins til þjóðkirkjunnar þótti einnig
óljós, og var þessvegna látið svo ummælt, að „það væri mikið
mein, að kirkja yrði ráðþrota gegn þessari hreyfingu, sem
þyrfti að halda i skefjum, ef hún ætti ekki að koma kirkjunni í
öngþveiti". Aðrir töldu mótið hafa reynst eftir vonum. Og áfram
héldu umræðurnar um hreyfinguna, og erindi voru flutt. Þannig
var smámsaman búið betur og betur í haginn fyrir Oxford-
flokkinn, sem nú var einráðinn í þvi að heimsækja Dani
næst á eftir Norðmönnum.
Dvölin í Kaupmannahöfn.
„Oxfordmenn yfir okkur“ stóð feitletrað í Kaupmannahafnar-
blöðum 22. marz. Buchman var kominn frá Noregi og 2—300
manns með honum, sumir frá Englandi og aðrir frá Noregi.
Hotel Phönix var aðalbækistöð þeirra. Kirkjan tók þeim opnum
örmum. Sjálandsbiskup ætlaði að hefja umræður á fyrsta fund-
inum, Ussing stiftsprófastur hafa þar forsæti og Brodersen stifts-
prófastur vera túlkur. Bíkisstjórninni var boðið, þingmönnum
Ríkisdagsins, borgarstjórn Kaupmannahafnar og fjölda nafn-
kendra manna. Blaðamenn birtu viðtöl við Buchman. Hann
sagði, að það væri um meira að ræða en vakningu. Hann vænti
andlegrar byltingar, sem ef til vill gæti leilt til nýrrar og vold-
ugrar siðbótar. Fjöldi fólks stóð á öndinni af eftirvæntingu.
Svo leið að fyrsta fundinum, 27. marz. Kl. 7a/2 var ræðum út-
varpað um landið. Öll þjóðin hlustaði. Kl. 814 byrjuðu ræðu-
höld í Odd-fellowsalnum. Oxfordmenn sátu þar á palli,
hlutar þeirra voru ungir menn, fyrir innan hálfþritugt. Engin11
ræðustóll, ekkert af þessu venjulega tilstandi. Biskupinn og
stiftsprófasturinn tóku fyrstir til máls, þá Buchinan og svo fleiri
og fleiri úr flolcki hans. Fólk gat einhvern veginn ekki áttað sig