Kirkjuritið - 01.12.1938, Qupperneq 38

408
Jón Helgason:
Nóv.—Des.
trúna, sem Jesús fann hjá föður flogaveika drengsins,
sem þó sjálfur játaði vantrú sína fyrir Jesú — hjá öllu
þessu fólki lýsir trúin sér sem ákveðin hjarta-afstaða,
lifandi trausti til hans, til máttar hans, til fúsleika lians
til að hjálpa, tit kærleika hans. Alstaðar verður
sama uppi á teningnum: sú trú, sem Jesús heimtar af
lærisveinum sínum er ekki fyrst og fx-emst samsinning
ákveðinna staðreynda, heldur fyrst og fremst lifandi
afstaða hjartans, er hirtist í skilyrðislausu trausti til
lians.
Trúin á Jesúm Krist verður þannig, eins og trúin á
skapara himins og jarðai', hinn eilífa og' ósýnilega guð,
fólgin i ákveðinni afstöðu lijartans til hans sjálfs. Þess
vegna byrjar Jesús ekki aðeins prédikun sína yfirleitt,
tieldur og í viðtali sinu við livern einstaklixxg, sem á
vegi lians verður, með kröfunni unx sinnaskifti, unx end-
xxrfæðingu sem skilyi'ði liinnar réttu afslöðu hjartans
til hans. Trúarkrafan lijá Jesú er því ávalt fyrst og
fremst krafa xuxi sinnaskifti eða afturhvarf, þvi að áður
en fullkomin stefnuhreyting er orðin hjá einstaklingn-
um, getur ekki vei'ið xinx rétla hjarta-afstöðu að ræða.
En sé það nú rétt, senx ég liefi sagt hér á undaxx uixi
trúna, að hún sé í iixsta eðli sínu afstaða lijai'taixs til
Jesú og traustið á honum hinn mildi megiixþátíur þess-
arar trúar, þá má aftur spyi'ja, nxeð livaða rétti kristi-
leg kix'kja liafi unx næstliðnar 19 aldir gert trúna á
Jesúm Krist að þessu xxxeginati'iði kristindónxsins, sem
raun gefur vitni. Er ég þá kominn að því aðalefni, sem
ég vildi greiða úr með þessu erindi nxinu.
Það sem gerir trúna á Jesúnx Krist að sjálfsögðu meg-
inatriði kristnu trúarinnar er í fyrsta lagi það, að Jesús
Kristur hefir opinherað oss guð á þann liátt, sem full-
nægir hæstu og dýpstu kröfum mannshjartans.
Öll guðslrú, senx er það í rauii og veru, byggist á opin-
berun og er runnin af rót opinberunar. Öll trúai'brögð