Kirkjuritið - 01.12.1938, Qupperneq 42

412
Jón Helgason:
Nóv.—Des.
kærleika Guðs, heldur einnig opinberun lieilagleika
lians. Bæði í orði sínu og breytni sinni opinberar hann
beilagleika Guðs. Oss skilst það til fulls, að eins og kær-
leikur og heilagleiki fara saman í lífi Jesú, svo bljóti
J)að og að fara saman bjá þeim Guði, sem hann opin-
berar oss. Þetta þarf sizt að koma flatt upp á oss. Það
liggur beinlínis í eðli kærleikans að vera beilagur. Kær-
leSkur, sem ekk’j væri jafnframt heilagur kærleikur,
væri enginn sannur kærleikur.
Eins og enginn getur mælt ljós- og' bitamagn sólar-
innar, eins fær enginn lýst Guði til fulls. Fullkomleikar
lians eru óendanlega margir, annars væri bann ekki
sjálfur óendanlegur. Vér þekkjum fæsta af þessum full-
komleikum. En þegar Jesús leggur megináliersluna á
kærleikann og beilagleikann, eða liinn lieilaga kærleika,
þá gerir hann það fyrir þá sök, að þar er sá af fullkom-
leikum Guðs, sem ávalt skiftir sálu vora mestu. Því að
sá sem i trúnni liefir böndlað Guð sem lieilagan kær-
leika, liann á það Ijós yfir lífsbraut sinni sem nægir, með
því að alt annað sem Iijarta mannsins þráir í fari föð-
urins himneska, bvort lieldur ég nefni almætti, alvizku,
alnálægð, réttlæti eða trúfesti, það leiðir að sjálfsögðu
af því, að bér er um guðdómlegan heilagan kærleika að
ræða, sem af því að bann er guðdómlegur, blýtur líka
að bafa alla þessa nýnefndu fullkomleika til að bera.
Það leiðir af sjálfu sér, að guðdómlegur kærleikur lilýt-
ur og að vera almáttugur, alvitur, alnálægur, réttlátur,
trúfastur o. s. frv.
En um leið og Jesús opinberar oss Guð sem heilagan
kærleika, befir bann líka opinberað oss, hvílíkir vér
sjálfir erum. Með því að sýna oss heilagan kærleika
föðurins bimneska í kærleikslífi sínu, ])á befir hann
einnig brugðið upp ljósi yfir vort eigið lif, svo að það fær
sízt dulist oss, hve voðalega áfátt sjálfum oss er í lwerri
grein. Mynd Jesú, hin heilaga breina, verður þungur