Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.08.1939, Síða 61

Kirkjuritið - 01.08.1939, Síða 61
KirkjuritiS. Séra Þórarinn Þórarinsson. 275 Ás í Fellum, og þjónaði hann síðan því prestakalli, unz liann lét af embætti í síðustu fardögum. Séra Þórarinn var kvæntur Ragnheiði Jónsdóttur prests að Mosfelli í Grímsnesi og síðar að Hofi í Vopnafirði Jóns- sonar. Lifir hún mann sinn ásamt 5 börnum þeirra hjóna, og eru þau: Sigríður, gift Ara lækni Jónssyni á Brekku í Fljótsdal, Jón bóndi i Skörðum í Reykjahverfi, Þórlialla, gift Birni Björnssyni bankaritara í Reykjavík, Bryndís, gift Árna Sigurðssyni fríkirkjupresti í Reykjavík, og Þór- arinn skólastjóri á Eiðum. Fjögur börn þeirra eru látin: Margrét, sem andaðist í bernsku, og Þuríður, Únnur og Stefán, sem létust á fulltíðaaldri. Var séra Þórarinn hinn ástríkasti faðir, og lagði alt kapp á að manna börn sín sem bezt. Heimili þeira hjóna var góðkunnugt um alt Austur- land, og þótt víðar væri leitað, fyrir gestrisni og glaðværð, og voru þeir margir ferðamenn, sem ekki töldu eftir sér krókinn inn í Fljótsdalinn fagra, ef þeir gátu gist á Val- þjófsstaðarheimilinu. Meðan börn þeirra hjóna voru öll á lífi og heima, var ekki unt að hugsa sér glaðara né glæsi- legra heimili. Kunnur fræðimaður af Austurlandi, dr. Stefán Einarsson háskólakennari i Ameríku, segir í Skírn- isritgerð um mál í Fljótsdalshéraði og Austfjörðum 1930: „Er risna þessara hjóna kunnari en frá þurfi að segja, kafa þau um langt skeið með söng sínum og fjöri gert Valþjófsstað að menningarmiðstöð eigi aðeins í sveitinni, heldur og svo að segja um alt Austurland“. Séra Þórarinn mun seint gleymast þeim, sem hezt þektu hann. Mikill var hann vexti og þrekinn, karlmannlegur °g höfðinglegur, og vakti mjög atliygli, hvar sem hann fór. Líkamlegt þrek lians var svo mikið, að því var likast, sem honum væri erfiði og áreynsla leikur einn, langt fram eftir æfi, jafnt störfin heima fyrir sem ferðalögin 1,111 prestakallið vetur og suinar. Hraustur var liann jafn- an til heilsu, nema siðasta missirið, þar til er hann var kvaddur burtu, rótt og þrautalaust, án þess að þurfa að híða dauðans í banalegu.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.