Kirkjuritið - 01.10.1940, Blaðsíða 30

Október.
Bréf frá Kína.
The Bishop’s House
Hong Kong.
Hr. prófessor Magnús Jónsson,
Háskóla Islands. — Reykjavík.
Kæri vinur!
Innilegar þakkir fyrir kærkomið bréf frá yður, skrifað á
Gamlársdag s.l. ár og móttekið fyrir rúmlega tveimur vikum.
Nú fer að styttast dvölin hérna í Hong Kong, því ákveðið er nú
að við förum í lok þessa mánaðar inn í landið, til Hunan-þéraðs-
ins, þar sem búið er að ákveða okkur stað til framtíðar starfs.
Sennilega finnið þér ekki borgina Anhwa á kortum, sem fást
á íslandi, en þessi borg er skamt frá höfuðborg Hunan-héraðs-
ins, Changsha.
Þó mikið sé að gera, ætla ég samt að nota þennan indæla
vetrarmorgun til að segja yður frá ýmsu, sem ber fyrir augun
hérna austur frá. Núna er fremur kalt í veðri, aðeins 18 stiga
liiti á Celcius, en sólskin og blíðviðri mesta.
Skamt frá borginni að norðanverðu, í fjallaskarði einu, ofan-
vert við flugvöllinn, búa vinir okkar, ensk kristniboðafrú með
tveimur sonum sínum. Sá eldri er aðeins 3ja ára, hinn er ekki
ársgamall. Við fórum um daginn í heimsókn til þeirra; Tonnny
litli er' góðkunningi minn og okkur þykir gaman að hittast. —
Á leiðinni upp á fjallið gengum við fram hjá Kwanyin-musteri
einu. Það er afar lí+ið og ekki fallegt, en jió frægt mjög, enda er
liað bygt á mjög fögrum stað, hátt uppi i fjallshlíð, klukkutima
gang frá útjaðri borgarinnar. Hér er ágæt kirkjnsókn. Daglega
fer straumur af fólki úr borginni upp til musterisins til að færa
fórnir; þetta stendur yfir allan liðlangan daginn. Kwanyin er
sem sé hamingju- og liknar-gyðja. Blindir menn eru leiddir
upp, haltir menn eru studdir af vinum sínum, mæður bera eða
leiða börn sin; betlarar eru allstaðar. Prestarnir verða að fara
snemma á fætur til að spá og taka við fórnargjöfum. „Viljið þið
ekki koma inn og tilbiðja guðinn?“ spyr kínversk kona, sem
kom á móti okkur. „Við tilbiðjum ekki goð, við tilbiðjum Shang-
Ti,“ segjum við og bendum á himininn til að hún skilji okkur. •—