Kirkjuritið - 01.10.1940, Blaðsíða 38

318
Sigurgeir Sigurðsson:
Oldóber.
hvelfingu. í sæti mun hún taka 45 manns, en auk þess er gótf-
rúm allgott. Kirkjan er turnlaus, með krossi. Hún er vandlega
máluð, utan og innan. Að utan með ljósum veggjum og grænu
þaki.
Prédikunarstóllinn í kirkjunni er mjög gamall og merkilegur,
frá 1690. Við vígsluathöfnina talaði sóknarpresturinn, auk bisk-
ups. Eftir vígsluna nutu menn góðgerða í Berufirði, en síðan
söfnuðust kirkjugestir allir úti á túni i veðurbliðunni, töluðu
saman og sungu.
Haukadalskirkja í Árnesprófastsdæmi var vígð sunnudaginri 8.
septembcr. Er kirlcjan, sem kunnugt er,endurbygð fyrir fé, er
Kristian Kirk gaf í þessu skyni. Upphaflega var þessi kirkja
reist árið 1843 og er liún nú endurbygð i hinni sömu mynd, og
alt, að segja má, nýtt, nema prédikunarstóllinn. Að visu var sá
efniviður, sem nýtilegur var úr gömlu kirkjunni, notaður aftur.
Aðalsmiðirnir við framkvæmd verksins voru húsasmíðameistar-
arnir Björn' Rögnvaldsson og Böðvar Bjarnason, en fyrir hönd
kirkjueigandans var hér að verki skógræktarstjóri ríkisins, Hákon
Bjarnason, sem hefir látið sér einkar ant um að vilji eigandans
yrði framkvæmdur, og að verkið færi á allan liátt vel úr liendi.
Kirkjan er 12 X 6 m. að stærð og tekur í sæti 70 manns. Mun
kirkjan hafa kostað kr. 9000.00.
Frú Bjarndís Bjarnadóttir liefir gert hökul og rikkilín handa
kirkjunni af mikilli smekkvísi og vandvirkni.
Haukadalskirkja er sérlega fögur og dáðust allir þeir, er hana
sáu vigsludaginn, að hve vandað hefði verið til hennar á allan
hátt. Mintist biskup gefandans meðal annars með þessum orðum:
Þegar endurbyggingar Haukadalskirkju er minst í dag, þá hag-
ar hér svo einkennilega til, að sá maðurinn, sem að baki þessa
verks stendur, liafði aldrei litið þenna stað augum, né land vort,
Island. Hann unni, sem kunnugt er, menningar og mannúðarmál-
um og styrkti þau og st'uddi af miklum auði, er honum hafði
safnast. Nafnið Kristian Kirk kemur í huga okkar allra í dag.
Fyrir viðkynningu við islenzka menn í Danmörku og danska
menn, sem voru vinir íslands, var áhugi hans vakinn á landi
voru og þjóð og menningu vorri. Hann rétti oss hönd sína, sem
kunnugt er, með því að kaupa Haukadal og gera hér friðland
fyrir nýjan skógargróður og reisa að nýju þessa kirkju, sem nú
á sinn vígsludag. Vafalaust hafði hann liugsað sér hér ýmsar
stórar framkvæmdir í sambandi við þennan stað, á komandi ár-
um. Gjöf hans er nú fengin íslenzku þjóðinni í hendur og þá
einnig hugsjón hans. Jafnframt því, sem vér nú hér í þessari
kirkju þökkum hið fallega verk, sem hann hefir látið vinna, hörm-