Kirkjuritið - 01.10.1940, Blaðsíða 16

296
Bjarni Jónsson:
Október.
ingu: „Hvar er hjálp að fá?“ Var þar talið upp starf i
mörgum liðum, andlegt starf, líknarstarf, margvísleg
menningarstörf, bindindisstarf, starf á sjúkraliúsum og
björgunarheimilum. Þessi skýrsla náði yfir marga dálka.
Verkefnin eru mörg. Það þarf að hjálpa í andlegri og
líkamlegri neyð. Jesús kendi allan daginn. En er kvöld var
komið og sól var sezt, gekk hann þá ekki þegar í stað til
hvildar? Nei. Þá færðu menn lil lians alla þá, er sjúkir
voru og þjáðir voru af illum öndum. Hann talaði til sál-
arinnar og læknaði líkamann.
Gott er, þegar þetta fylgist að. En gleymum því ekki,
að sálin í öllu líknarstarfi er líknin, sem sýnd er sálinni.
Margt má segja um hlutverk kirkjunnar í gleði og í sorg
mannanna. Kirkjan á að vera vinur þeirra, sem eiga í erf-
iðri baráttu, hún á að kunna það sjálf og kenna það öðrum
að ganga ekki fram hjá hinum særða. Þjónar kirkjunn-
ar eiga að kunna þá fögru list, að fagna með fagnendum
og gráta með grátendum.
Hvílíkt hlutverk kirkjunnar nú. Nú er dimt í heimi. En
það birtir, þar sem ljós fagnaðarerindisins er sett á Ijósa-
stikuna.
Það var, er og verður hlutverk kirkjunnar að flytja
mönnum boðskap frd Guði.
Sáum, og felum Guði uppskeruna. Gleymum því aldrei,
að hann er herra uppskerunnar. Þetta gleymist oft. Mað-
urinn gerist oft herra, og hann talar um sinn eiginn kraft.
Höfum það hugfast, að Guð er herra uppskerunnar, og
teljum oss það sæmd, að vér fáum að vera meðal þeirra
þjóna, sem hann sendir til sáningar og uppskeru. Tökuni
á móti þeim krafti, sem fullkonmast í veikleikanum.
Þegar Símon Pétur sá tign Jesú og um leið sína eigin
synd, féll hann að knjám Jesú og sagði: „Far þú frá mér,
herra, því að ég er syndugur maður“. Áður sagði hann
meistari, og vildi fara eftir góðum bendingum hans. En
nú sagði hann „herra“, og gaf sig drotni algerlega, fékk
honum öll yfirráðin. Þá var það, að Jesús kallaði hann til