Kirkjuritið - 01.07.1941, Blaðsíða 9

Kirkjuritið.
Prestastefnan.
247
allmikið i hana og önnur blöð og tímarit. Skáldmæltur var liann
vel; innilega trúaður maður, og voru prédikanir hans samdar
af djúpri trúartilfinningu. Mjög merkilegt kenslustarf liafði
hann oftast með höndum á heimili sínu, og skifta nemendur
lians mörgum tugum, er minnast hans sem kennara með riku
bakklæti. Á ég margra ánægjustunda að minnast i samstarfi við
bann á Vestfjörðum. Hefir hann víða á Vestfjörðum flutt prédik-
anir sínar og fyrirlestra um kirkju- og menningarmál. Nokkuð
hefir borið á lieilsubresti hjá honum hin síðustu ár, og mundi
hann hafa þjónað embætti sínu enn um nokkurt skeið, ef svo
hefði ekki verið. Hann er 69 ára gamall, er liann lætur af störfum.
Þriðji prófasturinn, sem liættir prestskap frá fardögum, er
séra Stefán Baldvin Kristinsson að Völlum í Svarfaðardal i Eyja-
fjarðarprófastsdæmi. Hann er fæddur 9. des. 1870 í Yztabæ í
Hrisey. Útskrifaðist hann úr latínuskólanum i Reykjavík 30. júní
1896 og úr prestaskólanum 24. júní 1899. Fékk hann veitingu
fyrir Vallaprestakalli í Svarfaðardal og Stærra-Árskógspresta-
kalli 27. ágúst 1901. Hefir hann altaf þjónað Vallaprestakalli,
bar til er hann nú lætur af embætli. Prófastur i Eyjafjarðar-
prófastsdæmi hefir hann verið síðan 18. apríl 1928. Séra Stefán
er kvæntur Sólveigu Pétursdóttur, kaupmanns í Akureyjum,
Eggerz. Á unga aldri vakti séra Stefán athygli á sér fyrir óvenju-
miklar námsgáfur, og hafði hann langa tíð liæstu prófeinkunnir,
er teknar voru. Og i skóla lifsins liefir séra Stefán prófastur
unnið störf sín með mikilli sæmd. Hefir hann sýnt þar einlæga
skjddurækni og áhuga og er með afbrigðum- vinsæll og virtur
niaður safnaða sinna fyrir hið ágæta æfistarf sitt, eins og nú
siðast hefir svo fagurlega komið fram, er hann hættir þjónustu
sinni í kirkjunni.
Hafa allir jiessir þrír fráfarandi prófastar og prestar gegnt
ntal trúnaðarstörfum í söfnuðum sínum og verið í orðsins hezta
skilningi leiðtogar og ráðgjafar safnaða sinna, sem leitað var til
öllum stundum. Þeir hafa allir setið staðina, er þeir bjuggu á,
af mikilli sæmd, með rausn og höfðingskap, og er óliælt að segja,
að heimili þessi hafi verið mentasetur, er margvisleg góð og
mikilvæg áhrif liafa stafað frá inn í lif safnaðanna. Allir lands-
búar kannast við Fellsmúla, Rafnseyri og Velli. Þegar heim er
komið, hlasa við fögur höfuðból, vel um gengin höfuðból, þar
sem mannsliöndin hefir verið að verki af mikilll alúð. Á öllum
bessum stöðum hefir verið komið upp trjá- eða blómgörðum,
er prýða staðina. En í hinum innra verkahring þessara ágætu
bjóna kirkjunnar er umfram alt fagurt starf, sem leitt hefir og
leiða mun til blessunar fyrir alla þá, er þess nutu. Einlægar